Mijn Geheim

H 20

Maya doet de deur open. Ik kijk recht in de ogen van Vincent. Ik moet glimlachen. 'Ben je er klaar voor?' Vraagt hij. Ik knik en loop naar hem toe. 'Je ziet er prachtig uit' zegt hij. 'Dank je' zeg ik verlegen. Hij steekt een arm toe en pak hem vast. Hij glimlacht naar me. 'Wat gaan we doen?' Vraag ik nieuwschierig. We lopen de trap af. 'We gaan wandelen in onze tuin' zegt hij. Ik blijf een halve seconde staan. 'Of vind je het niet leuk?' Zegt hij teleurgesteld. 'Ben je gek. Het lijkt me super leuk' zeg ik. Ik glimlach naar hem. Hij glimlacht terug. We looen naar de tuin. 'Jullie kunnen hier blijven staan' zegt Vincent tegen de bewakers. Ze knikken. Samen lopen we de tuin in. Als we bij een grote tafel komen, zie ik dat die romantisch gedekt is. Ik kijk vragend naar Vincent. Hij grinnikt. 'Gaat u zitten, madame' zegt hij overdreven bekakt. Hij schuift mijn stoel aan. Ik moet lachen. 'Dank u wel, meneer' zeg ik ook bekakt. We moeten beide lachen. 'Tast toe' zegt Vincent. Ik zat de tafel te scannen. Er staan allemaal lekker uitziende broodjes en taartjes. 'Is dit een soort super picknick ofzo?' Vraag ik. Ik pak een roze taartje, want die vind ik super lekker. 'Ja zoiets' glimlacht hij. We zitten zo een half uur taartjes en broodjes te eten. 'Zullen we weer een stukje lopen?' Vraagt hij. Ik knik en sta op. Hij bied weer zijn arm aan en pak hem vast. 'Zo Layla. Wat vind je tot nu toe van het paleis?' Vraagt hij. 'Groot' zeg ik. Blijkbaar vond hij het grappig of hij had het niet verwacht. 'Duh' zegt hij. 'Maar verder vind ik het leuk en gezellig' zeg ik erachteraan. 'Ik hoorde van mijn moeder dat je gitaar speelt én kunt zingen' zegt hij ineens. 'Ja klopt...' en ik zie een gitaar staan. 'Nee, dat ga ik niet doen' en ik wil me omdraaien, maar hij houd me tegen. 'Alsjeblieft? Je schijnt heel goed te kunnen spelen' hij lijkt teleurgesteld. Ik zucht en pak de gitaar. 'Welk liedje?' Mompel ik. 'Die je ook voor mijn moeder zong' zegt hij vrolijk. Ik begin met spelen. Als ik klaar ben, begint Vincent hard te klappen. Ik voel me wangen rood worden. Ik had niet nooit moeten doen. Ik sta op en loop naar de deuren toe. 'Layla! Wacht nou' roept Vincent. Ik hoor hem achter me aan komen, maar stop niet. Hij pakt me bij mijn arm vast en draait me om. 'Wat is er nou?' Vraagt hij. Hij kijkt bezorgd. 'Niks' mompel ik. Ik draai me om, want de tranen staan in mijn ogen. 'Layla' Hij springt voor me. 'Heb ik iets verkeerds gedaan?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. Ik blijf naar beneden kijken. 'Ik heb dit liedje gezongen toen mijn beste vriendin weg ging. De herinering kwam weer terug' Ik bijt op mijn lip om niet in tranen uit te barsten. Hij tilt mijn hoofd op en kijkt me aan. 'Sorry daarvoor' zegt hij zacht. 'Dat was niet mijn bedoeling' Hij haalt zijn hand weg. Hij doet een stap dichterbij en opeens krijg ik het warm. Hij is wel te dichtbij. Zonder erbij na te denken schiet mijn knie omhoog. Hij klapt kreunend dubbel. Ik schrik me wezenloos. Ik weet niet wat ik moet doen. 'Sorry, sorry! Je kwam heel dichtbij, het was een reflex' zeg ik verontschuldigend. 'Geeft niet, het is mijn fout' Hij probeert rechtop te staan. Hij trekt een moeilijk gezicht, waarschijnlijk van de pijn. 'Weet je het zeker?' Vraag ik bezorgd. Hij knikt. 'Je kan wel hard trappen voor een meisje' zegt hij. Hij bedoelde het grappig. Ik glimlach. 'O? Dus jij wilt zeggen dat meisjes slappeling zijn?' Ik kijk hem uitdagend aan. 'Nee, dat ook weer niet, maar...' Zijn wangen worden rood en probeert zich er nog uit te praten. 'Jaja' zeg ik. We lopen samen terug naar het paleis. Hij brengt me helemaal terug naar mijn kamer. 'Nogmaals sorry dat ik je trapte' zeg ik. 'Geeft niet, kan gebeuren toch? En het was mijn eigen schuld, ik kwam in je comfortzone' zegt hij. Ik glimlach. Ik draai me om en open de deur. 'Tot vanavond' zeg ik. 'Tot vanavond' zegt hij zacht. Ik doe de deur dicht. Ik draai me om en zie mijn kamermeisjes me vragend aankijken. 'Nee, het was verschrikkelijk' zeg ik. Ik laat me met mijn gezicht in het kussen vallen. 'Wat is er gebeurd?' Vraagt Maya bezorgd. 'Ihh hab tuusseen sin bienen geshopt' zeg ik. 'Haal je hoofd van het kussen, we verstaan er niks van' zegt Sofia. Ik zucht en haal me hoofd van het kussen. 'Ik heb hem per ongeluk tussen zijn benen geschopt' zeg ik zacht. 'Echt? Dan heeft hij het vast verdiend' zegt Maya. 'Hij kwam heel dicht bij me staan en in een reflex deed ik het' Ik laat me weer op het bed vallen. 'Ik wil die zwarte jurk aan naar het avondeten' zeg ik. 'Oke' hoor ik ze zeggen. 'Maar je make-up moet dan ook opnieuw' zegt Annebel voorzichtig. Ik knik en loop achter haar aan naar de badkamer. Ze haalt eerst mijn oude make-up eraf en doet dan nieuwe op. Ze maakt mijn ogen donker, waardoor het mysterieus lijkt. 'Super mooi' zeg ik. Ze glimlacht. Ik loop de kamer weer in en trek mijn jurk aan. 'Tot straks' zeg ik tegen mijn kamermeisjes. En ik loop vast naar beneden. Ik zie al een paar meiden in de vrouwenkamer zitten. Ook Shannee. 'Hoe was je date?' Vraagt ze zachtjes. Ze duwt tegen mijn schouder aan. 'Verschrikkelijk' zeg ik. Ze kijkt me verbaasd aan. 'Ik heb hem geschopt, tussen zijn benen' zeg ik zacht. 'Nee, dat meen je niet?' Zegt ze harder. Ik sla tegen haar arm. 'Ssstttt' zeg ik. Ze kijkt snel om haar heen of iemand haar heeft gehoord. 'Waarom?' Sist ze. 'Hij kwam te dichtbij' mompel ik. Gelukkig komt op dat moment de butler ons halen. Ik zit niet naast Shannee, dus hoeven we het er niet meer over te hebben. Ik ga zitten en glimlach naar Phillip, de koning en koningin. Als ik naar Vincent kijk, heeft hij scheve grijns op zijn gezicht. Ik mim nog een sorry. Daardoor moet hij verder glimlachen. Na een paar minuten staat al het eten op tafel. Ik wil opscheppen, maar Vincent wil hetzelfde, waardoor onze handen elkaar raken. Mijn wangen zijn binnen 1 seconde, vuurrood volgens mij. 'Ga jij maar eerst' zeggen we tegelijk. Daardoor moeten we allebei lachen. 'Jij bent een dame en dames gaan voor' zegt Vincent. 'Jij bent de prins en jij bent belangrijker' kaats ik terug. Hij kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Oke, als mevrouw zich zo onbelangrijk vind' zegt hij en hij schept op. Daarna schep ik op. Ik zie dat Vincent naar me kijkt, maar dat heeft hij volgens mij niet door. Ik steek mijn tong uit en hoor hem lachen.

Als het eten voorbij is, loop ik terug naar de vrouwenkamer. Iedereen gaat terug naar de kamers. Maar ik niet. Ik wil even piano spelen. Dat kan ik niet zo goed als gitaar spelen, maar wel een beetje. Ik doe de deur dicht, want ik heb geen zin in pottenkijkers. Ik ga nu beter opletten. Ik zie allemaal liedjes op de piano staan. Ik zoek er een leuke uit. Ik ken ze allemaal niet, maar deze lijkt me leuk. Ik begin voorzichtig met spelen. Soms doe ik een verkeerde noot, maar het gaat steeds beter. Ik was zo geconcentreerd dat ik de deur niet open hoorde gaan. Iemand komt naast me zitten en schrik me daardoor helemaal kapot. Ik kijk snel opzij en zie Vincent zitten. 'Jij mag hier helemaal niet komen' zei ik. 'Ik ben de prins, ik mag alles' zegt hij. En hij trekt een raar gezicht. 'Oke, veel plezier dan' zeg ik en sta op. Ik loop naar de deur, om hem te pesten. Dat weet hij. Voordat ik bij de deur ben, hoor ik hem super goed spelen. Ik draai me om en loop naar hem toe. Natuurlijk super zachtjes. 'Boe' roep ik en geef hem een duwtje. Hij springt van de stoel en draait zich om. Hij kijkt heel duivels. Met dat gezicht in mijn achterhoofd, draai ik me om en ren weg. Maar ver kom ik niet, want hij pakt me bij mijn middel en tilt me op. 'Wow, wat ben jij licht' zegt hij. 'Of jij bent heel sterk, want ik ben op normaal gewicht' zeg ik als hij me heeft neergezet. Hij laat zijn spierballen zien. Ik grinnik.