yazma saati 21.06
tarih : 4.2.2017
merhaba sevgili arkadaşlar öncelikle hayata kaygıyı fazla kafaya ölümü taktığımdan ruh halim biraz kötü İzmir didime gidiyorum biraz kafa dinler dönerim diye düşünüyorum.
eylülün sevgilisi varmış bu arada ben zaten kimi sevdiysem olmadı ya hani ya birini sevdi yada başkasını boş verdim artık olmasın bir sevgilim sabah erken uyandım biraz kahvaltı yaptım yüzümü yıkadım yola koyuldum hanife abla biraz yemek hazırlamış yol için yaşlı kadın bütün gün kahverengi sallanan koltuğunda oturup pencereden insanları izliyor ama asla onlarla konuşmuyor belkide en iyisi budur ya ölüyorum yada çoktan öldüm his iz yaşıyorum artık.
neden yani bu savaş bu çelişki bir türlü bitmiyor sadece insanın kendi ola bilmesi için benlik denilen şeyi kayıp etmesi gerekli sanırım ki eylüle konuşurken yağrın okul var sevgilim görmesin demiş yazdıklarını göre ne olur ? beni döver mi yada öldürür mü keşke yapsa bunu keşke benimde gözlerimden yaş damla damla süzülse dudaklarıma doğru ama olmuyor saatlerce bir odadayım her gün aynı şeyi yaşıyorum aynı döngü sabah iş akşam biraz dinlenmek için ayağımı tam koyacağım unutuğum bir şey aklıma geliyor ona yöneliyorum.
yürüyen bir ceset gibi çabalıyorum yaşımda geçiyor her dakika önemli çünkü bir gün ölüm kapımı çalacak ne diyeyim sen söyle bir dakika bekle az şu üstümü değiştireyim öbür tarafa kirli gitmemek lazım demi temiz olmak şık giyinmek dik kat çekmek önemli her kez senin ne kadar aşalık bir adam olduğunu görsün ron beceriksizlik senin hatan yada var oluşun ama dünyaya gelmemizin bir sebebi varsa benimde budur yazmak kendini ifade etmek kanayan gönülere pansuman yapsalar izdirap çekmeseler onlarda gülse yaşamın suyundan bir yudum şöyle kana kana bir yudum iç sem belki kendime gelirim diyorum öyle bir su yok !!!
aşka inanmıyorum aşk yalan tıpkı bir ağacın yapraklarına aşık olup da son bahar geldiğinde onlardan vaz geçmesi gibi birilerinin bunu okumasını umuyorum çünkü başka bir bokum yok
ona söylemem gereken okadar çok şey varki mesela yüzüne bakıp eylül seni seviyorummm diye bağırmak yada kokusunu bilmek gülüşünü tatmak o nunla yıldızlara bakmak tabiki hepsi hayal gerçek olan işte böyle uzak uzak uzak ama belki fikrimi deyiştirip şirin evlerde de kala bilirim onun kokusunun atmosfere yayıldığı tek yer diye bilirim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NESLİHAN
Teen Fictionbasit bir aşk hikayesi hayatım'dan kesitlerle sizlere sunuyorum umarım beğenirsiniz bu kitabımı şimdiden teşekkürler kendi hayatımdan çok şey katım bu kitaba. ve etrafında ki insanlardan esinlenerek yazdım bu kitabın sahibi olan Neslihan arkadaşıma...
