Madly, Deeply Inlove With You ( Completed )

Chapter 25 - Break - Up

Lumipas ang mga araw, nanatili lang ako sa bahay. May ilang pumupunta pero hindi ko ine-entertain. Habang nakatingin sa salamin ay nagbabadya na naman ang aking mga luha. Napakagulo ng buhok at namamaga rin ang aking mga mata. Im totally a mess. I hate myself. I hate Hector and I hate myself for loving someone who can't be mine.

Yuzon.

Our last name were screaming with wealth and influence. Walang Yuzon sa lugar na ito ang mahirap. But on contrary on that, we are a blood of losers if we talked about love. We love unconditionally. Like what happened to Kuya Kiel, to Jielo, Lucas and especially me.

Kuya Kiel got fame and everything but his lovelife is complicated. Si Jielo naman ay walang ibang laman ang kwarto nya kundi ang larawan ng isang highschool na babae. Ni hindi nya magawang lapitan ang babae kasi baka daw kasuhan sya ng child abuse. Kaya kuntento na sya na nakatingin sa malayo. While Lucas, aside that he's from a broken family ay mas higit na malabo ang love life. Hindi ko pa sya nakitang may sineryosong babae I mean hindi ko sya nakitang may naging nobya. Mula sa mga pinsan ko kay Lucas lang kami pinakamalapit. He always left behind because of his family's situation. And the worst was mine. I had loved Hector pero niloko lang nya ako at ng makilala ko Getrude unti unti akong nahulog sa kanya pero naging sawi rin sa bandang huli.

Pakiramdam ko sinusumpa ang apelyido naming ito. Sinusumpang maging sawi pagdating sa pag ibig.

Napatingin nalang ako sa pinto ng bumukas ito. Tumambad sa akin ang seryosong mukha ni Jielo habang nakatingin sa akin.

" Mukha ka nang si Sisa kambal. Ano? Hindi uso ang suklay dito sa kwarto mo. " nang aasar nyang sabi upang wala ako sa sariling umupo sa kama. Para akong nawalan ng pag asa.

Lalaki lang 'yan Jiela. Lalaki na minahal ko ng sobra sobra.

Nakita ko nalang ang pag abot nya sa akin ng isa plastic folder.

" Ano 'to? " tanong ko upang ngumiti sya.

I know there was something with that smile. Kaya wala sa sarili kong binuksan ang folder at kusang lumaki ang aking mga mata ng makita ang laman nito.

" Seriously? " hindi ko makapaniwalang tanong upang tumango sya.

" Yes. Mom officially handed you the Perfume Company. " sabi nya habang manghang mangha akong nakatingin sa nakasulat sa isang bondpaper.

I can't believe this! I can't really imagine handling my own company few years from now!

" This is unbelievable! Oh my God Jielo. I can 't really believe that Mom and Dad handed me the Perfume Company. " halos maluha luha kong sabi. Naramdaman ko nalang ang pagyakap sa akin ng mahigpit ni Jielo.

" So cheer up Jiela. Wag mong masyadong isipin ang mga lalaking 'yon. I really feel bad everytime I hear your voice outside and crying. " saad nya habang hinahaplos ang likurang bahagi ko.

Mas lalo ko lang nararamdaman ang sakit.

" We can get what we want kambal pero hindi lahat ng pagkakataon sa atin pumapanig. Kahit anong yaman pa meron tayo hindi lahat ng bagay o tao ay mapapasa atin. Ika nga nila princess lahat may hangganan. Pero pasasaan ba at mahahanap rin natin sila. So stop crying princess, my heart shattered into pieces everytime I see how broken you are kambal. " para akong unti unting nilalamon ng lupa dahil sa sinabing to ni Jielo.

Nakalimutan ko ---- Jielo and I are connected. He feels what I feel. Hindi kami pwedeng maglihim sa isa't isa at lalo kahit anong lihim ang gawin namin sa isa't isa ay mabubukingan pa rin kami.

" We can't have everything Jiela. That's the reality of life. " saad nya upang humahagulhol ako sa balikat nya.

Mas hinigpitan lang ng kambal ko ang pagyakap sa akin habang unti unti kong ipinapasok sa sarili ang katotohanang pinagsasabi nya.

I can't have everything. Hindi ko pwedeng ipilit ang bagay o tao na hindi naman talaga para sa akin.

♡♥♥♥♡

" Im very sorry Jiela. " walang humpay ang paghingi ng tawad ni Hector sa akin.

Batid nya na alam kong niloloko lang nila ako ng girlfriend nya. Kulang nalang luluhod sya sa akin dito sa bahay namin maghapon.

" Enough Hector. Oo sobrang sakit ng ginawa mo sa akin kaya Hector nakikiusap ako sa'yo. Leave me alone. " matigas kong sabi habang walang emosyon ko syang tinitingnan.

" Jiela hiniwalayan ko na sya. Ano pa bang gagawin ko mapatawad mo lang ako? " napupuno na ako sa kanya. Kanina pa nya sinasabing naghiwalay na sila. Pero huli na ang lahat.

Nawala na ang tiwala at kahit kailan hinding hindi na mababalik ang nasira na.

" There's nothing you can do Hector. The damage has been done. The pain crushes my heart too bad. And believe me, hate is the only feeling that left in my heart for you. " sobrang sakit na ng pinagdadaanan ko nitong nakaraan. And there's no chance for me to forgive him and them.

Nakita ko nalang ang pagluhod nya sa harap ko habang bumabagsak ang napakaraming luha mula sa mga mata nya.

" Jiela. I don't know how to explain you or what should I do to make you feel that I was damn sincere. Nagsisi na ako Jiela. I'd realize na mahal na mahal pala kita. I am jealous with Lopez. At nung may kumidnap sa'yo para akong nawala nun sa tamang pag iisip. Hindi ko lubos maisip na makita ka sa ganung sitwasyon. That time Jiela, narealize ko na ikaw lang ang lahat para sa akin. Malamang Jiela hindi ako sing yaman mo pero Jiela maniwala ka. Mahal na mahal kita. " sa pagkakasabi nyang 'yon ay agad ko syang sinampal ng malakas.

Galit ko syang tiningnan habang namumula ang pisngi nya dahil sa sampal ko.

" I said enough! Ganyan ka ba kabobo para hindi mo maintindihan na hindi na kita kayang paniwalaan? Heck Hector, please leave me alone. You give me too much pain and I can't handle myself trusting your lies again. " inis kong sigaw sa kanya. Pain plastered all over his face.

No. I shouldn't give him the chance of hurting me again.

" And I hope..I was hoping na ito na ang huling pagkakataon na makikita ko 'yang pagmumukha mo. " malamig at walang kaemo emosyon kong sambit sa harap nya upang mapako sya sa niluluhuran.

There's no place of pity in my heart right now. Supposed to be dapat nag iisip na ako ng paghihiganti sa kanya at sa girlfriend nya ngayon. Pero dahil wala akong ibang gustong gawin ngayon kundi tumakas sa sakit ng pagkabigo. Kaya nanaisin ko nalang na mawala nalang sana sila ng tuluyan sa landas ko...sa buhay ko.

Nang hindi sya nakapagsalita ay agad na akong tumalikod. Pero bago ako nakapaglakad papasok sa mansyon ay naramdaman ko nalang ang mga brasong yumayakap sa akin mula sa likod.

" Are you breaking up with me? Please Jiela. Wag mo akong hiwalayan, I will do everything you like. Babawi ako sa'yo...babawi ako sa lahat ng kasal anan ko sa'yo. " basag nyang sabi upang inis kong apakan ang paa nya upang mapahiwalay sya sa akin.

There's no Jiela romantic right now. Pain really changed people. At lalong tinuruan ako nito na magmove on mula sa mga taong may kakayahang manakit sa akin ng sobra.