WARNING:
Wag basahin kong napapangitan na kayo sa title pa lang, maawa kau sakin. Nyahahaha
Okay continue
---------
"Wag ka ngang pabagal bagal dyan nicole!"
Sigaw sakin ni mama. Excited masyado??
"Ito na nga po.. Bababa na.." sigaw ko din.
Unti lang dinala kong gamit. Di naman ata kami titira dun ng buong bakasyon diba?
Oo aalis kami. Pupunta kami sa Bicol. Kasi sabi ni mama dun daw kami magbabakasyon.
"Oh, nasaan na yung kapatid mo??" tanong ni mama. As usual nasa kusina nakain NANAMAN.
Ako nga pala si Nicole Geremiano, 17 years old. Tsaka yung kapatid ko si Airah Geremiano, 6 years old
"Im here" sabi ni airah habang may pagkain sa bibig. Tsk. Tsk
"Abay tara na, ano pang hinihintay nyo malayo pa ang byahe natin" sabi ni mama at sumunod naman kami
Yung lumang kotse yung ginamit namain dahil. Malubak sa daraanan namin papunta sa probinsya, madaming beses na akong nakapunta doon. Kaya sanay na ako
~~~~~~
Hapon na ng makadating kami sa probinsya.. Agad kaming sinalubong ng mga tiyain at tiyoin namin, tsaka mga kakilala.
Kilala kami sa probinsya dahil ang lolo namin ay naging konsehal dito. Di na nakapagtataka na mababait ang turing ng mga ito saamin.
"Ta haluyun kamo?" sabi ng tiyain ko. Nag mano kami dito, upang magbigay galang
(bakit ang tagal nyo)
"Hay nako manay, mahaba ang traffic" sabi ni mama at pumasok kami sa penthouse namin. Maliit lang ito kung tutuosin pero, maaliwalas tignan, kung ang ibang bahay dito ay gawa sa kahoy ang samin ay bato.
Pero ang ang mas maganda dito ay nasa tabing dagat kami. Ang saya nga dito kahit anong oras pede maligo.
At dahil hapun na dumidilim nadin ang kalangitan.
Naglalakad lakad ako dito sa tabing dagat wala na rin masyadong tao dahil madilim na. Umupo ako sa buhanginan para mag palamig, pero parang mali ata ako ah??
Giniginaw ako. Pero laking gulat ko ng may mag lagay sa balikat ko ng jacket. At may nagtakio din ng mata ko.
Jusmiyo pag nalaman ko lang talaga kong sino toh.. Patay ka sakin!
Pero kahit anong pilit kong tanggalin ang kamay niya ayaw matanggal. May narinig din akong ngumisi sa dalawang gilid ko ibig sabihin madami sila.
Nang tanggalin nya na ang kamay niya laking gulat ng pagkatao ko, charrot. Laking gulat ko ng makita ko ang isang malaking bukol sa harapan ko.
O-O
Yan ang naging reaksyon ko ng narealized ko na ang ganda ko, charrot ulit. Ng narealized ko na ano pala yun. Yung ano. Alam mo na yun.
"HAHAHAHA"
Nahihibang na ba tong mga katabi ko?? Biglang tatawa.. Korni eh.
"Naku tigil tigilan nyo ko ha!!!" sabi ko.
"Sorry na.. Hahaha" sabi ni JB sya yung nagtakip sa mata ko.
"Ito talagang mga toh. Kadarating palang pinag titripan nyo na agad, bukas nyo na nga lang yang ipagpatuloy" sabi naman ni Mark, kala mo inosente, halos siya ng pinaka malakas tawa eh.
"Ah ganun?? Bukas?" tanong ko, tsaka binatukan si mark. Sira ulong toh
"Tsk, tigilan nyo na nga yan. Nicole ayus lang yan bawi ka nalang bukas... Ahahahaha" sabi naman ni jackson
