Granted Heart (The Photographer's Twin) || BOOK 1

CHAPTER 30

Ally's POV

When we arrived in the funeral ay agad binigyan ako ng oras nila Mommy na makalapit sa burol ni Gabriel mag-isa para magkaroon ako ng oras para mailabas ko ang sakit at lungkot na nararamdaman ko ngayon,hindi na din ako tumitingin-tingin sa paligid at nakatutok lang ako sa kabaong niya habang yung luha kong pinipigilang tumulo ay na,umuo na sa mata ko.

Naglalakad na ako ngayon sa aisle papunta sa burol niya habang hindi parin nakakapaniwala sa katotohanan na nawala na talaga siya,parang hindi ko nga kayang lapitan at tignan siya dahil siguradong sasabog lang ako dito kakaiyak,kaya pilit kong pigilan ang mga luha kong tumulo pero kung pipigilan ko ito ay maslalo lang akong manghihina at masasaktan.

Nung malapit na ako sa kabaong niya ay napapikit ako dahil hindi pa ako handa na makita siya na nakahiga sa loob ng kabaong na wala ng buhay,I pressed my hands together and take a deep breath before I opened my eyes to look at the person inside coffin,pero bago ko pa man itong tuloyang makita ay biglang may tumawag sa pangalan ko.

"Ally?"his voice sounded almost breaking into tears.

When I heard my name uttered from the person who called behind me,my entire body suddenly shake's into shivers.and then slowly facing the guy behind me.

And the moment I saw the guy who called me my tears suddenly starting to fall at dahil sa pagkagulat ko ay bigla akong napaatras.

"Ally,It's okay,It's me,Gabriel."sabi niya habang naglalakad na siya papalapit sakin.

"Wait!what!?"nagugulohan kong sabi sabay nilingon ko yung kabaong at tinignan ang tao na nasa loob neto at pati na rin sa paligid ko."I dont understand!?"sabay napahawak ako sa dibdib ko ng mahina.

"Ally relax,chill down,dont be scared,I'm here."sabay niyakap na niya ako habang ako ay patuloy parin sa pag-iyak.

"How come?why?I thought you are the one who had a car accident?im confused!?"nagugulohan at nalilito kong sabi habang hindi ako mapakali"can you please!for once and for all tell me the truth!"sabay tinulak ko siya palayo at tinitigan siya deretso sa mga mata niya at napansin ko na rin na napalingon yung mga bisita sakin dahil sa pagkasigaw ko kaya tinulak ko na lang ulit si Gabriel palayo sakin sabay tumakbo ako papunta sa labas.

"Ally,where are you going?"nag-alalang sabi ni Mommy sakin but I just ignored her and continued running.

"Nay Lara,let me handle this."sabi ni Gabriel kay Mommy sabay sinundan niya ako.

At nung nakalabas na kami at medyo malayo-layo na sa funeral ay agad akong tumiggil at hinarap siya."so now!tell me the truth!nothing but the truth!im so sick listening to all of your cover up lies!so please!kahit ngayon man lang,maging tunay ka sakin at ipakita mo ang totoong ikaw and not like the other persona that you used to act!show me if you are really that tough guy that I thought you are to tell me what's really going on here!"galit at nang-gigil kong sabi sakaniya habang patuloy parin ang pagdaloy ng luha ko sa mata ko.

"I promise I will tell you the truth,wag lang dito."sabi niya with confidence pero kitang-kita ko sa mga mata niya ay konte na lang ay sasabog na din siya sa iyak.

Pagkatapos niya yung sabihin ay sumunod na lang ako sakaniya papunta sa may chapel malapit lang sa funeral,pagkapasok namin dun ay agad niya akong pinaupo muna at agad naman siyang sumunod sa tabi ko.

"I bet you can no longer lie in here,nasa harap natin ang panginoon maawa ka naman sa sarili mo!"mataray kong sabi sakaniya while I am raising my right eyebrows,and thank goodness I can now manage to stop my tears from showing.

Huminga siya ng malalim at hinawakan niya yung dalawa kong kamay ngunit agad ko tong inalis sa pagkahawak niya at tinatayan siya ng tingin"no need to go touchy just to explain yourself!"I said it in my most coldest tone.

"I know how you feel right now that's why you are acting like that right now."malungkot niyang sabi.

"Oh no!this is no act!this is really how I feel towards you right now!after all the pain that you causes me to feel?I have my everyright to approach you like this."

Bigla siyang napabuntong hininga"okay,first of all I am sincerely wanted to ask my apologies to you,Alam kong nasaktan kita and probably that is one of the most things that I regretted that I had done to you,I-"hindi niya natapos ang sasabihin niya nung bigla ko siyang inunahan bago pa man siya makatapos sa pagsasalita.

"Let's just cut the chase and let's just go straight to the point!bakit si Gabby?why him?not you?"pagkasabi ko nun sakaniya ay kitang-kita kong nasaktan siya sinabi ko at hindi na niya napigilan ang luha niya at tumulo na ito at napayuko siya kaya agad kong dinugtongan ang sinabi ko"not as if I wanted you to die,what I mean is,pano naging si Gabby king base sa huli kong naalala ikaw yung disgrasya?"I said it to him emotionlessly kahit sa totoo lang gusto ko na ding umiyak at yakapin siya.

"I'm just way too scared to loose you,call me desperate,but I am willy to defy my parents command and do all the unscrupulous tactics that I could ever think of just to get you back,Ayokong mawala ka and probably I dont want you to get married to my twin brother because I love you,aminin ko na that I've been so selfish for not thinking how will people feel pagmalaman nila pinag-gagawa ko,pero wala eh,sobrang natamaan ako sayo sobra na kakayanin ko at ipaglalaban kita kahit kapalit ko pa buhay ko,I may be sound cliché and corny right now,but this whole fact."sabi niya sakin habang nakatitig talaga siya deretso sa mata ko and I can clearly saw how sincere he is to every words he uttered from his mouth.

"Then sagutin mo ang tanong ko!ano nanaman ang kasinungalingan at pagpapanggap ang ginawa mo at naging si Gabby ang nasa sitwasyon na akala ko sayo?"I know that Im way to harsh for me him right now na parang pinapalabas ko na gusto ko siyang mawala na lang pero sa totoo lang kaya ko toh ginagawa para sabihin na niya talaga ang totoo at maramdaman na din niya ang sakit na naramdaman ko nung niloko niya ako at pinagmumukhang tanga.

Pinunasan niya muna ang mga luha niya bago siya nagpatuloy sa pagsasalita"the trusth is I called him in the phone and forced him to exchange our identity para ako yung mapakasalan mo,I know it really sound's dumb,but that is how determined I am to be with you,ni hindi ko na iniisip kung ano ang mangyayari pagkatapos ng plano ko."sabay napafacepalm siya"he agreed to my plan at nagpalit nga kami ng Identity pero hindi ko inaasahan na may mangyayari pa lang masama sakaniya,dahil ang pagkakaalam ko lang ay aalis siya papuntang ibang bansa dahil sa isang importanteng bagay daw na kailanagan niya ipagpatuloy."

Hindi na ako nakapagsagot sa sinasabi niya at napailing-iling na lang ako sabay tumayo at sinampal siya pagkatapos tinitigan muna siya ng sandalita bago ako tuloyang umalis palabas ng chapel.

"I sorry."sabi niya sakin habang naglalakad na ako palabas"Ally!before you go"nang pagkabanggit ng pagkabanggit ng panagalan ko ay bigla akong napatigil at napahinga ng malalim at inilabas lahat ng lungkot at sakit na nararamadaman ko sa pag-iiyak"I love y-"hindi niya natapos ang sasabihin niya nung bigla ako humarap at tumakbo papalapit sakaniya sabay hinalikan ko siya deretso sa labi niya niya.

"I love you too."I said it between our kiss.

"Really?"hindi niya makapaniwalang sabi.

"Just feel it!"sabay nagpatuloy ako sa paghalik sakaniya.