Sonbahar aksamıydı.
Buluşmuştuk gizli askımızı yaşadığımız o parka gittik. Her günümüz o parkta geçiyordu. Kimsenin gelip gitmediği o Park'ta biz masum askımızı yasıyorduk. Ve bir gün yine o parktaydık. Şimşekten korkardım. O gün deli gibi yağmur yağıyor ve şimşek çakıyordu. Korkmuyordum. Çünkü yanımdaydı. Elimi tutuyordu. Onu hissediyordum. Banktan kaldırdı beni ve yağmurda yürümeye başladık. Sırılsıklam olmuştuk. Üşümüyordum çünkü aşkı ısınmama yetiyordu. Eve gitmem gerekiyordu saat geç olmuştu. Ağacın altına geçtik, sarılıp vedalaşacaktık. Belimden kavrayıp kendine doğru çekti. Dudaklarıma yapıştı. Aylardır beraberdik ama hic dokunmamıştı dudaklarıma. Onu hiç bu denli hissetmemiştim. Suratımı ellerinin arasına alıp burnunu burnuma dayayıp 'sen benim geleceğimsin ellerin hep ellerimde olacak sevgilim.' demişti. Mutluluktan uçuyordum ama hiç belli etmemiştim. Yanından bir saniye bile ayrılmak istemiyordum. Ama sırılsıklam olmuştum eve gitmemi istiyordu hasta olmamdan korktu. Gitmeden kulağına yaklaşıp 'geleceğim' diye fısıldadım. Ve hızlı adımlarla eve gittim. Mesaj attı cama çık diye saçlarımı kurutmadan üstümü değiştirmeden cama çıkmıştım. Aradı. Seni seviyorum ömrüm demişti. Üşüyordu hissediyordum. Eve git hemen demistim. Koşarak eve gitmişti. Saçlarımı kurutup üstümü değiştirdim. Yatağa girdim telefonumu elime aldım ondan bir sürü mesaj gelmişti. Bugün ilk öpücüğümü almıştım. Aşk dolu bir güne daha iyi geceler.
