Uçurumun kenarına gelmiştim yine. Burası benimle özdeşleşmişti artık. Bu kez intihar etmek için değil kardeşimle buluşmak için gelmiştim ama. Her şeye yeniden başlıyordum. Yapacaklarımın riskini göze almıştım. Alt tarafı bu sefer kesin ölürdüm. Ailemi, hayatımı çalan bu insanlardan intikam alma vaktiydi yeniden.
Omzuma bir elin dokunmasıyla ürperdim. Jeremy gelmişti. Bana büyük bir özlemle bakıyordu. Fazla görüşemiyorduk onunla. Boynuna atladım hemen. “Jer.”
-Elena. Meleğim, seni çok özledim.
Yanağımdan öptü. Kısa bir hasret gidermeden sonra çimenlere oturduk. Elim onun dizindeydi.
-Burada takılmak hoşuna gidiyor anlaşılan.
-Öyle bakma. İntihar meselesi geride kaldı. Sen nasılsın? Okul nasıl gidiyor?
-Eh işte. Hocalar daha ilk günden beni gözlerine kestirdiler.
-Tek umudum sensin. Yüzümü kara çıkartma.
-İlk fırsatta beni okuldan atarlar.
-Jer.
Jeremy gözlerini kaçırdı. Onun sorun çıkarmasından bıkmıştım. Kardeşim... Bir abla olarak ona göz kulak olmam gerekiyordu.
- Caroline bir şeyler anlattı.
-Yeniden başlıyorum Jer. Bu sefer asla durmam.
- Ölüyordun Elena. Bu kez buna izin vermem.
-Sen bu işe karışmayacaksın. Ben halledeceğim. Anne ve babamızın, Jenna’nın intikamını onlardan alacağım.
-Hayır. Yeni bir hayata başlayacaksın. Unutacaksın.
Jeremy kolumdan tutuyordu zorla. Ama onu dinlemeyecektim tabii ki. “Dolaptaki kasetleri getirdin mi?”
-Onları vermeyeceğim.
-Vereceksin.
-Hayır. Planını anlat önce. Madem bu kadar kararlısın.
Sinsice gülümsedim. Jeremy anlat dercesine bakıyordu. Tüm planı ona anlatmayacaktım. Onu bu riske sokamazdım. Aramızda temiz kalması gereken bir kişi varsa o Jeremy’di. Ona biraz özet geçtikten sonra tepkisini merak ettim. Düşünceli görünüyordu. O sırada sırt çantamdan bir not defteri çıkarıp birkaç ilaç ismi yazdım. Jeremy’nin eline tutuşturdum.
-Bunu Caroline’a ver. Uyku ilaçlarının isimlerini yazdım. Dikkat etsin fazla koymasın. Alkolle alınması tehlikeli değil. Artık küçük Salvatore’un içkisine çaktırmadan katması ona kalmış.
-Caroline için fark edeceğini sanmıyorum. Stefan ile gerçekten de yatabilir.
-Orasını bilemem.
-Sen de onunla...
-Kapa çeneni!
Sinirlenmiştim. Hassasiyetimi bildiği için üstüme gelmedi. “Onlarla ne yapacaksın?” diye sordu. “Damon Salvatore’un iş hayatını yerin dibine sokacağım. Adını temizlemeye çalıştıkça ben yeni bir tanesini çıkaracağım.” dedim.
-Bir tanesine baktım birazcık. Asistanlarıyla iş yerinde...
-Bizi ne halt ettiği ilgilendirmez.
-Kıskanıyor musun?
-Hayır. Sadece korkuyorum. Salvatore’lara karşı çok güçsüzüz. Babalarının bana yaptıklarını hatırlayınca...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntikam Ateşi
Fanfictionİntikam yolculuğuna çıkarken bana tüm duygularımdan arınmam gerektiği öğretildi. Sevgi, öfke, nefret, aşk… Gerçekten hiçbirine yer yok mu, bu paramparça olmuş kalbimde? Bu kadar mı yabancılaştım kendime? Bilmiyorum… Emin olduğum tek şey bana ve aile...