PROLOGUE:
ANG TULANG ito ay nagawa dahil isang araw ay lumabas ako ng bahay..at natanaw ko ang araw na palubog ulap ay kulay kahel...ibo'y nag liliparan...
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
kaya ayon nag karuon tuloy ako ng inspirasyon para gumawa nito..
BUKAS:
habang nakatayo sa damuhan..
naka tingala sa kalangitan..
nakatitig sa araw..
o kay sarap pag masdan..
ang mga ibo'y nag lilipaan
sabay nang awitan..
humuhuni ng mag kakasabay,o kay sarap pag masdan..
kay ganda ng ating kalikasan...
kailan ba natin ito mapag-tatanto..
mga taong sinisira ang mundo..
kagandahan nito..
dahil sa satin,bukas ito'y mag lalaho..
sana pakinggan itong tulang
ako ang may likha..
mundong ating kinagisnan...
'wag pabayaan,bagkus ay alagaan..
sana isabuhay ang tulang mundo ang kinabukasan ang nilalaman..
salamat sa pag basa..
paki vote naman..
paki comment nadin..
booooooom!!
tnx..
TYP!!
