Yıldızlar... Çok tuhaf değiller mi sevgilim? Geceleri bütün cazibeleriyle gökyüzünü bir sanat eserine dönüştürürlerken, güneş doğduğunda tüm görkemini kaybedip kendilerini yok ediyorlar. Kendilerini güneşin arkasına saklayıp gözükmüyorlar, sırf gece üzülmesin diye. Geceye de öfkeliyim sırf bütün güzellikleri sadece tek bir yerden parlayan bir şey için feda ediyor. Güneş için. Ay, Güneş'e olan aşkından dolayı yine bütün hüzünle sevdiği için batıyor. O batarken güneş bütün cazibesiyle doğuyor. Ay,onun mutluluğu için ölürken o etrafa mutluluk saçarak onu görmeyerek doğuyor. Güneşin de suçu yok ki Ay'ı hiç görmemiş. Ay,kendi kendine güneşin ışığına aşık olmuş. Belki bir yerde, bir zamanda rastlaşmışlardır güneş kendi kibirinden Ay'ı görmemiştir. Yada tam tersi biz öyle biliyoruzdur belki Güneş Ay'ı saniyelikte olsa görebilmek için erken batıp yerini Ay'a bırakmıştır. Birbirini deli gibi severken habersizlerdir. Kim bilebilir....
Aslında kimin tarafından baktığın çok önemli biz burda Ay'ı överken Güneş'in ona yaptıklarını bilmiyoruz, göremiyoruz. Belki de bunların hepsinden daha fazlasını Güneş, Ay için yapıyordur?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen En Güzel Detaysın.
General FictionSözlerin içine biraz aşk biraz göz yaşı biraz hüzün biraz mutluluk karışmıştı sanki....
