Yazma saati: 22.22
Tarih:2.12.2017 "Ve her geçen gün eylül içimde ölüyor"Ruhumuz var peki bu ruh neden var ? Bizler asırlar süren tarihe ve kasfete sahibiz Radikal düşünceler aklımdan silinirken yazıtlarım çürüyor.
Teklonoji'nin bana sundukları ve aldıkları okadar fazlaki en deyerli şeyimi zamanımı alıyor hislerim garip ve durgun !!! Neden böyleyiz sadece kensimiz üstün yada öz güven eksikliğinden kendimizmi eksiğiz ?
Karanlık soru işaretleri bu gezegenden kaçmak için çok önemli önceleri anlatacak hikayelerim vardı zaman geçtikce ben ron hayatın kendisi oldum sizin nefret etiğiniz hayatın,
Bizler ilkel varlıklar izole olmuş casına aynı "eko sistemde bir birimizi kemiriyoruz" çürümüş parkelerin sesi üzerinde yürürken çıkardığı tuhaf ses çocuğun doğarken çıkardığı ses gibi neden böyledir ki ?
Hayata ağlayarakmı başlamak gerek neden gülmüyoruz sorunlarımız sorunluklarımız sanki bir tuzak gibi hayatımızı emiyor düşünce olmadan insan nedir yada bukar kitap boş bir uğultu içinmi yazıldı cahilik insanın temelidir onun kökünü oluşturur,"
Ve düşüncelerse arı kıraliçe gibidir bizi o var eder dahihane duygular bireyi birey yapmaz tersine onu kendi içi içine çeker kara delikler gibi benim kitabım ne ara buralara geldi ?
Oysa bu hikaye eylül ayında yaşanmadı soğuk şehrin aralığında yaşandı bende isterdim çirkin ben de isterdim o kadının ellerimden tutmasını ama o başkasının bu zoruma gitmiyor desem yalan olur aklımı kemiriyor ondan sadece beni bir arkadaş olarak kabulenmesini istesemde sanırım derime oyuk açan bu kelebeğin ölmesine izin vermeliyim vermez isem.
Kanatlarındaki benekleri güzel o renkleri solar gıriye çalır gökyüzü matem olur aylar o yüzden gitmeli.
Keşke diyorum bir kere oksun onun kokusunu içime çeke bilsem yada tanıya bilsem onun saçlarının soğukluğunu soğuktan çatlamış dudaklarını insanın içini okumak önemli değik önemli olan insan olup okumak.
Algılar kapandıkca insan adibe vurmaz tersine dipten çıkar hiç kendisiyle şavaşan asker gördünüzmü onlar her türlü düşmanla çarpışa bilirler ama kendileriyle çarpışamazlar felsefe anlamamam gariptir belki bizler yalancılarız amacım sadece işe git eve gel olamaz asla farklı yönlerimi kabuğumu bulmalıyım.
Çok az bir süre kat edilecek uzun mesafe önümde beklerken bizler sokratesin aslında bir yalancı olduğunu göre biliriz çünkü heyleli çirkin olan bir insanın kalbide çirkindir peki o ne gördüde bizlere yalan söyledi ?
Yazara göre ayakta gelen düşünce not edilmeli bana göre uyurken gelen düşünce zihne not edilmeli sıkıcı size kitap gelmez size sıkıcı kendiniz gelirsiniz karamsar düşünerek
Bu dünyada ya boş yaşarız yada dik durup şahı deviririz aslında hayatın kökleri santırança uzanır eyer şahı devirirsen kazanırsın ama şah kendinsin.Aynaya uzun zaman zafında bakan insan korkar kendisinden ya yansımanızda sizden korkuyorsa ?
Hergün aynı şeyleri yaşamak istekler dışına çıkmak kendi içinin dışına çıkamamaktan daha iyidir güzel olan ne var dünyada ki" aşkmı sevgimi hayır bunlar değil dünyanın kendisi güzel,"
Kimi yetenek arar ama yetenek olupta onu doğru kulanamamak güzel bir şiiri çöpe atmak gibi yetenek olmadan kendini geliştirip daha iyicolmak şiir olmak gibi.
"Ben aşka inanmam demedim asla sizlere aşk bana inanmaz dedim"
hırsızlık yaparız ama yaparken korkarız peki insan korktuğu şeyi neden yapar ? Yapar çünkü korku ve istek onu ele geçirir kitabımı her yönden yazdım ama üzerinde hala bir gölge var !!!
Neslihan dedim ben o gelirse şehre yağmur yağmaz kötü hava yerini güneşe sıcaklığa teslim eder hiç birşey kestirme değil sadece kestirme gibi görünür okadar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NESLİHAN
Fiksi Remajabasit bir aşk hikayesi hayatım'dan kesitlerle sizlere sunuyorum umarım beğenirsiniz bu kitabımı şimdiden teşekkürler kendi hayatımdan çok şey katım bu kitaba. ve etrafında ki insanlardan esinlenerek yazdım bu kitabın sahibi olan Neslihan arkadaşıma...