Önsezi

70 13 3
                                    

Özgür ün gözünden;

Eve varmak üzereydim. Bu gece için büyük planlarım vardı. Önce şişenin dibini görene kadar içip sarhoş olacak, sonra doktorun uyuyabilmem için verdiği  ancak hiç bir işe yaramayan ilaçların hepsini birden alıp bir daha uyanmamak üzere gözlerimi kapatacaktım.
Bu gece işkence biteceği için heyecanlıydım.
Sonra birden telefonum çaldı. Bilmediğim bir numara arıyordu. Cevap verdim. Karşıda heyecanlı bir kadın benimle görüşmek istediğini, söylüyordu. Gülden e ait bir şeyden bahseddi. Mutlaka bana vermeliymiş.
Önce reddettim. Okadar çok ısrar ediyordu ki ben hayır deyince sesi ağlamaklı oldu. Önemli olduğunu söyledi. Neden bilmiyorum kıramadım.
Gülden e ait olan neydi. Merak ederek buluşma yerine gittim.
O nu görünce anladım birşeyler in yanlış olduğunu. Gülden'in arkadaşı olamayacak kadar gençti. Üstelik heyecandan yaprak gibi de titriyordu.
Adı Büşra'ymış. Sordum ne vereceksiniz? diye. Yok birşey dedi. Sonra başladı. Büyük oyununu sergilemeye. Ancak bilmediği şey benim yalanı kokusundan tanıdığımdı. Nede olsa eskiden iyi bir  avukattım.
Gözleri, elleri, mimikleri, her şeyiyle bağırıyordu "yalan söylüyorum" diye.
Peki nerden öğrenmişti ve amacı neydi? Biraz sıkıştırayım dedim, ama sanki köşeye sıkışan ben oldum. Garip bir şekilde huzurluydum ama.
Sonra bir baktım uzun süredir taşıdığım kalkanımı indirmiş küçük yalancı.
Kıramadım onu ve o an karar verdim. Oyun istiyorsa istediği oyunu alacaktı.  Yaşam oyunu başlasın!.

Tutun BanaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin