Genellikle kardeşler küçükken pek anlaşamasada biz Almira'yla arkadaş gibiydik. Ne zaman annemle babam kavga etse biz odamıza gecer kapımızı kapatıp sabahlara kadar oyun oynardık. Her ne kadar o zamanlar onun değerini tam anlayamasamda, o gittikten sonra hic kimse içimdeki boşluğu dolduramadı.
Hiçbir zaman birbirimize gerçek isimlerimizle hitap etmedik zaten bu da bizden beklenemezdi ikimiz sanki oyunlarda başka kişiliklerdik kişiliklerimiz gibi çok da sevdiğimiz takma adlarımız var idi mesela Almira nınki tweety iken ben sylvester idim mutlu günlerdi....
En sevdiğimiz çizgi film bu idi ve çizgi filmi o kadar seviyorduk ki bazen en kötü kabusumuz onu kaçırmak ta olabiliyordu ne kadar da saçma geliyor şimdi ancak bize o zamanlar mantıklı geliyormuş demekki ne demeli çocuk aklı biz öyle mutlu oluyormuşuz çok şirin dimi bir de onun içi kadar tatlı.....
