Royal Academy: Earth VS. Fire (On Going)

Royal Academy: 1

No prologue. Sorry.

This is a work of fiction. Any resemblance to an actual person, living or dead, is purely coincidental.

You might encounter wrong spellings or grammars, sorry for that.

**

Chapter 1: Magical Beggining

I stood up and yawned. Anong oras na nga ba? I stared at the clock until the bluredness that covered my eyes gone. Halos mapatalon ako sa nakita ko. 8:30? Shiz. Isang oras na akong late. What the?

I shouted at the wall as if my room mate will hear me. Magkaiba kasi yung kwarto namin. Alam mo na. Girl. Boy.

"Julian!!!!" I shouted twice. There is no responce from him. Tch. That Julian Bartolome.

"Yes?"

Halos malaglag ang mga mata ko nung nakita ko syang nakatapis lang nang tuwalya sa beywang at exposed na exposed ang kanyang malaki at batu-batong katawan. Hindi ko mapigilang mapasulyap doon.

"H-hindi k-karin p-pumasok?" Nauutal kong tanong. Pero nandoon pa rin ang dismaya dahil sayang lang ang baon na trinatrabaho ko.

Oo. Nagtratrabaho ako para sa pambaon ko sa araw-araw. Pero hindi ibig sabihin ay araw araw din akong nagtratrabaho. Lingguhan ang sweldo ko. Kaya tuwing linggo, bina-bugdet ko yung 1,500 kong sweldo. Baon, pangkain, other expenses. Malas ko nalang kapag may project. Pero minsan pinautang ko ni Julian since may kaya naman sila di tulad ko.

"Enter school? Migrid Aguas. It's Saturday." Sarkastikong sabi nya. Unti unting nagsi-sink in ang mga winika nya.

Siguro nga'y masyadong na akong nasanay na laging gumigising nang alas kwatro at gagawa nang takdang aralin. Sa gabi ko dapat ginagawa yung mga yun kaso gabi ang shift ko sa bar bilang entertainer. Uy. Wag kayong malisyso. Kumakanta ako doon. At KTV bar lang naman yun.

"Sorry. Nasanay lang kasi." Paumanhin ko sa kanya.

"Ngayon masanay kana na tuwing sabado linggo, mamasyal tayo." Ani Julian. Napakunot ako nang noo. Di pwede yun. May pasok ako sa gabi.

"Sorry Julian kaso may pasok nga ako tuwing gabi. Tsaka ia-advance ko yung sweldo ko mamaya kasi may project kami sa Computer at sa lunes na ang pasahan. Baka kapag bukas pa ako gumawa, di ako maka pasa agad." Mahabang salaysayin ko.

"Okay. It that's what you want. I will never leave nalang." Desidido nyang pasya.

"Bakit? Diyos ko. Kaya ko naman ang sarili ko. Huwag ka nang mag alala. Ayos lang ako dito." Sabi ko sa kanya. Mamaya kasi ako pa yung dahilan sa hindi nya pagtuloy sa lakad nya.

"Don't be sorry. Ayoko lang na iwan ka dito. It's not safe even if we are in a condo. Mahirap na." Sabi nya.

"Sige na umalis kana." Pagpupumilit ko sa kanya. Nakakahiya rin kasi na ako pa yung balakid nya sa lakad nya.

"Anu ba yung project mo?" Tanong nya.

"Sa computer. Template nang keyboard. Tapos ie-explain. Dahil may field trip kami at hindi ako sumama doon, kailangan ko ding magpasa nang improvised keyboard. O 'diba." Sabi ko sa kanya. Parang ine-explain ko palang sa kanya, nahihirapan na ako.

"You know. We should open the television. It's pretty creepy kapag sobrang tahimik." Suhesyon ni Julian. Tumango nalang ako binuksan nya na ang TV.

Bumungad sa amin ang breaking news.

"Mary Wilford Academy, nasusunog. Ayon sa mga pulis, naiwan daw na naka bukas ang isang gas stove nang canteen nang nasabing paaralan. Sumabog ito at nadamay ang iba pang kabahayan malapit rito. Pinasasabi nang punong guro ng paaralan na humingi na lang nang letter sa barangay na nagsasabi na ipasok sila sa isang bagong tayo na paaralan malapit doon. Ito ay nag ngangalang Royal Academy. Kapalit daw nang mga form sa pagaaply sa isang school ang letter na ito. Naguulat Watt Pad. Wattpad News.. Report."

Pareho kaming nadismaya ni Julian. Pero bakit parang wala naman kaming narinig na pagsabog kagabi? Eh ilang kilometro lang ay Mary Water Academy na? Tsaka dapat kasama din itong condo namin sa nasunog dahil  malapit nga lang? Tsk. Creepy.

"Sayang." Malungkot at nakatungong sambit ni Julian.

"Oo nga eh." Sagot ko. Pareho kaming napamahal sa mga guro at estudyante nang MWA  kasi mababait sila. Lalo na ang principal naming si Wa Ta Pa.  Pero nawala ito sa isang iglap. Pero paano kayang hindi kami nakasama sa sunog? It kinda magical. Tsk,  Migrid. Magical?

"Pero paano kayang hindi tayo kasama sa nasunugan? We are very near the school?" Tanong sa akin ni Julian.

"Yun nga din ang nasa isip ko."
Pagsang ayon ko sa tanong nya.

"I think we should get the letter from the barangay. And find that Royal Academy." Ani Julian.

Tumango ako. Tumayo na ako at naligo. Bakit kaya? Bakit kaya di kami nasunugan? Tsaka bakit parang bigla biglang sumusulpot yung Royal Academy? Ang weird talaga.

**

Tell me if it's good. Please vote and comment.

~rain. I.