-Bölüm 1-

101 5 2
                                    

Bir pazartesi sabahına gozlerimi ne yazıkki normal insanlar gibi açmadım. 5 dakika halıyla bakıştıktan sonra amazon ormanlarındaki maymunlar gibi yerimden fırladım.

Bu arada ben Senem Acar 17 yaşında lise 3 öğrencisiyim gezmeyi eğlenmeyi müzik dinlemeyi severim en bestlerim Mert ve Beril.

-ah kahretsin yine okula  geç kalmıştım, hayır anlamıyorum bu kadar uyuşuk olmayı nasıl becerebiliyorum.

Hemen üstüme bol bir t-shirt ve yırtık bir kot şort giydim hafif bir rimel sürdükten sonra odamdan çıktım.

Annem yine her sabah olduğu gibi masa da tek başına oturuyordu

Anne babam nerde diye sordum bir taraftan da kendime ekmek arası birseyler yapmakla meşguldum

Annem ses vermedi.

Tekrar biraz daha yüksek bir sesle anne babam nerde diye sorduktan sonra annem durakladı kısık bir sesle işi gereği Londra'ya gitti kızım dedi

Buna inanmamı nasıl bekliyordu babam hicbirzaman işi yüzünden yurt dışına gitmezdi.

Daha fazla uzatmayıp annemi optukten sonra cantamı alıp çıktım.

Düşünmeye başladım babam ne işler karıştırıyordu niye ne zaman eve gelsem babam evde yoktu derken bir korna sesiyle kendime geldim.

Mert hadi atla güzelim deyip bana göz kırpmıştı onca yolu yuruyerek tek başına gitmektense mertin beni okula bırakması daha iyiydi

Sonunda okula gelmiştik ders zili çoktan çalmıştı bile Mert bana bakıp bugün pek bi keyfîn yok gibi okulu asıp kafa dagıtmaya ne dersin dedi.

Başta pek bi olumlu gözle bakmasamda Mert'in ısrarları üzerine kabul ettim

Merti işte bu yüzden en yakınım olarak görüyordum beni gerçekten eğlendirebiliyordu lunaparka gitmiştik çocukluğuma geri dönmüştüm zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım bile

Eve gitmemiz gerektiğini söyledim Mert hiç itiraz etmeden arabayı çalıştırdı.

Yolda giderken kumpirci gördük ikimizde gerçekten çok acıkmıştık.

Kumpirlerimizi alıp tam dışarı cıkarken birde ne göreyim...

-----------------------------------------------------------
Multi: Senem

Sen Bana AitsinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin