Only With Him

34.

《Πρέπει να το μιλήσω》άκουσα τον Luck και τον είδα να προζωράει προς τα έξω, πληκτρολογώντας στο κινητό του.

《Μην τολμήσεις》έτριξε απειλητικά ο Chris και σηκώθηκε.

《Μα...》

《Μην τολμήσεις, είπα》τόνισε με νεύρο.

《Αφού...》

《Μίλησα》

《Καλά》μουρμούρισε ο Luck.

《Μπορούμε να φύγουμε;》ζήτησα κλαίγοντας.

《Ναι, μωρό μου. Πάμε.》

Με βοήθησε να σηκωθώ και μετά να φορέσω το παλτό μου.

《Καλό βράδυ. Συγγνώμη》μουρμούρισα με κατεβασμένο κεφάλι και προσπαθούσα να αγνοήσω τον πόνο.

《Θα πάτε στο νοσοκομείο;》ρώτησε η κα Hedrison κι εγώ περίμενα τον Chris να απαντήσει.

《Ναι》

《Οχι》είπα εγώ αμέσως όσο πιο δυνατά κατάφερα.

《Νέλλη, θα πάμε. Άνοιξε, γαμώτο. Δε θα το αφήσω έτσι. Ούτε τον μαλακά πρώην σου》

《Τι έγινε; Ο Chris μπορεί να καταστρέψει τους πάντες;》ειρωνεύτηκε ο πατέρας του.

《Όχι, αλλά στη λίστα αυτών που μπορώ εντάσσεται κι εσύ》του θύμισε και περπάτησε αργά προς την πόρτα, βοηθώντας με να τον ακολουθήσω.

Δεν άργησα να μπω στο αυτοκίνητο και έσφιξα το τραύμα, προσπαθώντας να κρατηθώ και να μην αρχίσω να σπαράζω.

《Γιατί, ρε Νέλλη;》

《Τόσες μέρες προσπαθώ να κρατηθώ χαρούμενη και να δείχνω με έναν υπερφυσικό τρόπο πως όλα είναι καλά. Δεν έχεις ιδέα πώς νιώθω αυτές τις μέρες. Το βράδυ που είσαι ξύπνιος για να με προσέχεις και να με κοιτάς, προσποιούμαι πως κοιμάμαι. Πήγε να με σκοτώσει, Chris. Πώς ντόρο να είμαι καλά. Πόσο νομίζεις ότι θα κατάφερνα να δείχνω καλά, για να μην επηρεάσω τους άλλους; Πήγαινε με σπίτι, σε παρακαλω》

《Θα πάμε πρώτα στο νοσοκομείο και μετά θα πάμε σπίτι μου. Δε σε αφήσω μόνη σου... Εκτός αν θες να πάμε στο δικό σου, αλλά θα μείνω κι εγώ εκεί μέχρι να φύγουμε》

Τον κοίταξα δυσπιστα και το σκέφτηκα λίγο.

Στο νοσοκομείο...

Κι αν το έκαναν χειρότερα, όπως είχε πει οι ο ίδιος; Αν με ρωτούσαν από τι είναι και μετά πώς το έπαθα; Θα καλούσαν την αστυνομία κι αυτό είναι το τελευταίο που θέλω.