bir genc vardı genc denilirse tabi henüz 19yasında hayatın hep acı ve sahte yüzlerini tanımış birgün bu genc ufak yaslarda kaybetigi ailesinin özlemini ararken sahte gülüşü olan ve hep kandıran bir güzele tutulur uzaktan sever ve hep onu düşünür genc okulunu bile hice sayarak onun peşinde gölge misalı koşar gencimiz hep adını gülmeyen genc der bir gün bi köşede sevdiginin kötü ve aciz pis konuşmasını görünce utanır aglar ve o günden sonra hiç gülmez taki ufak bir insanlardan kacömış bi köpek yavrusunu bulana kadar canına can yoluna yoldaş olur onla konuşup onla güler onla oynar olur genc taki yine sahte insanların o küçük yavruyu ölümle götürmelerine kadar