Kötü Çocuk IV

6∞

Playlist: Say Something- Boy Epic (Cover)

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

∞

Umut Bey, benimle bir ay boyunca ilgilenen doktorum çok kibar ve bir o kadar da nazikti. Evimize üç demet çiçekle gelecek kadar zarifti. Anneme, bana ve evimizde yaşadığını bilen Nursena Hanım'a. Babamla onun sevdiği konular hakkında derin sohbet edecek kadar düşünceli ve sıra bana geldiğinde sanki hiç öyle arafta kalmış bir dönem geçirmemişim gibi davranan doktor.

Semih ve ailesi de yemeğimize katıldığı için masa oldukça kalabalıktı. Kenan amcayla Umut Bey uzun yıllardır tanışıyormuş. Bir yurt dışı seyahatinde tanışmışlar ve böyle başarılı bir doktorla Kenan amca tabiî ki ilişkisini koparmamış. O gece hakkında bana söyledikleri tek şey morga kaldırıldığım ve Meriç'in beni oradan çıkarmasıydı. Neden morga girdiğini, kalbimin attığını nasıl anladığını bilmiyordum. Sadece apar topar beni oradan çıkarmış ve zaten yolda olan Umut Bey geldiğinde de onun hastası olmuşum. Umut Bey'in onaylamadığı hiçbir doktor benimle ilgilenmemiş.

"Meriç şu tuzu uzatsana."

Tuz tam ortada duruyordu. Uzansa alabilirdi ama Semih karşısında duran Meriç'ten rica ediyordu. Uzanıp tuzu elime aldıktan sonra tabağımdaki fasulyelerin üstüne serptim. Gülümseyerek ona uzattığımda dudaklarını birbirine bastırıp tuzu aldı. Küçük bir çocuk gibi Meriç'e sataşıyordu. Şu an iki ailenin bulunduğu bir yemekte olmaktan rahatsızlık duyan bir çocuğu sinir etmek hoşuna gidiyordu.

"Kayla, edebiyat okuyacağını duydum. Daha önceden bir merakın vardı muhakkak."

Gülümsedim. "Biraz."

"Kayla bu konuda çok gizlidir."dedi babam.

"Okul dergisinde bir denemesi yayınlanmıştı. Edebiyat öğretmenimizin gözde öğrencisi." Semih göz kırptığında "Kes şunu."diye mırıldandım.

"Çok iyi yürekli bir kızsın Kaylacığım. Senin kaleminden huzur verici şeyler çıkıyordur eminim."

Semih annesini "Öyle."diyerek desteklediğinde doktorum yeniden söz aldı.

"Bir arkadaşım gençlik dergisi editörü. Eğer istersen onunla görüşmen için bir randevu ayarlayabilirim. Senin için iyi bir deneyim olur."

O konuşurken tabağındaki tavuk etini kesişini izlemiştim. Masada bir sessizlik olduğunda bakışlarımı yüzüne kaldırdım ve turuncu saçlarının yansıması gibi duran yüzündeki küçük çillere baktım.

"Teşekkür ederim. Gerçekten iyi olabilir. Çevremde iyi vakit geçirebileceğim bir editörü kolay bulamam."

Babamın huzursuzca yerinde kıpırdandığı gözümden kaçmasa da direkt ona bakmadım. "Kendini hazır hissettiğin zaman beni araman yeterli. Çok yakın dostumdur."

Tekrar teşekkür edip yemeğime geri döndüğümde Alev teyze neşeli sesiyle "Harika!"diye cırladı.

"Ben de üniversitede okurken bir yıl çalıştım. Zordur ama deneyim kazanmak her türlü artı olarak geri döner sana."

"Öyle olacağına inanıyorum. İstiyordum aslında ama bu kadar erken bulabileceğimi hiç düşünmemiştim."

Gülümseyerek "Çok sevinirim sana bir şans olursa."dedi. Şans ne demek, mucize olurdu. Daha okula başlamadan işe girsem özel okul masrafları için babama o kadar da yüklenmeme gerek kalmazdı. Hem dediği gibi deneyimdi sahiden.

"Size tedavimle ilgili bir şey sorabilir miyim?"

"Elbette."

Masadaki herkes, Alev teyze hariç, biraz gerilmiş, ne soracağımı beklerken çatalımı tabağın kenarına bırakıp "Bu ampül yöntemi..."dedim. Doktorum dikkatle beni dinlerken kafasını sallayıp gülümsedi.