~unknown~ is typing.. (boyxboy)

~15~

"Nee, ik zei ook niet dat het een meisje was"

Dylan kijkt mij even niet begrijpend aan.
Dan kijkt hij om zich heen.
"Is het die kerel met die stokbroden?"
Vraagt hij.
Ik volg zijn blik en zie dat hij naar Noah kijkt.
"Ja" zeg ik lichtelijk beschaamd.
"Hij ziet er niet verkeerd uit"
Ik lach "wat?"
Hij lacht ook "tja, ik weet niet zo goed hoe ik met deze situatie om moet gaan"
Ik grijns "vind je het niet erg dan?"
Vraag ik.
Dylan kijkt me vreemd aan "waarom zou ik dat erg vinden. Je kunt niet kiezen op wie je verliefd word."
Ik zucht Dylan heeft gelijk, ik heb hier niet voor gekozen.
Maar ik kan er ook niets aan veranderen.
"Maar wat is er nu tussen jullie dan?"
Vraagt hij dan.
Ik zucht weer, op de een of andere manier vind ik het zo moeilijk om hier over te praten.
"Nou ja, we hebben sinds vanochtend. Maar ik kan er zo slecht mee omgaan"
"Hoezo vind je het moeilijk?"
"Nou ja, ik bedoel ik vind hem wel leuk enzo maar , ik vind het niet leuk dat ik hem leuk vind"
Antwoord ik.
Ik slik even en ga dan door.
"Alsof ik er niet tegen kan dat ik een relatie met hem heb, en natuurlijk mocht mijn vader er ooit achter komen  vermoord hij mij"
Hij knikt en kijkt moeilijk.
"Dus eigenlijk ben je een beetje een homofoob naar jezelf toe?"
Zegt hij.
Ik grijns "ik denk het, in ieder geval Dankje dat ik met je kon praten"
Hij lacht "altijd maat" en hij klopt me op mijn schouder.
Hij staat op en bied mij zijn hand aan, ik pak hem en sta zo op.
"Zo, nu gaan we eerst lekker met zijn alle eten en zwemmen en daarna ga je maar weer naar je boy"
Ik lach "dat klinkt als een plan"

We gaan zitten naast de barbecue en eten wat.
Ik heb voor de rest van de avond het heel gezellig met de vrienden van Dylan en met Dylan zelf.
We besluiten te zwemmen.
We rennen lachend het water in, en duiken onderwater.
Ik zie opeens uit mijn ooghoek iets glinsteren, en besluit er op af te zwemmen.
Dylan en de jongens zijn nog druk aan het zwemmen en hebben niet door dat ik weg ben.
Als ik dicht bij de glinstering kom word ik onderwater getrokken en ik kom op een strandje achter een rots.
Ik proest wat water uit.
Hoe kom ik hier en door wat denk ik in mijzelf.
Ik wrijf in mijn ogen en open ze.
En daar zit Noah.
Hij kijkt me aan.
"We kunnen niet praten als je constant een leger van jongens om je heen hebt"
Zegt hij dan.
"Dus dan besluit je me maar mee te trekken onderwater waardoor ik me fk kapotschrik"
Zeg ik tegen hem maar op mijn eigen sarcastische manier natuurlijk.
Ik weet dat ik niet boos op hem hoor te en kan zijn.
Het is niet zijn schuld dat ik er niet mee om kan gaan.
Hij lacht zachtjes.
"Milan, ik vind je echt heel leuk maar, je moet mij leren te vertellen hoe je je voelt"
Ik knik hij heeft gelijk.
We hebben nu een relatie maar ik vertel hem niets.
Ik zucht en begin zachtjes met praten terwijl hij naast me komt zitten.
"Ik heb er denk ik moeite mee dat ik als homo zal worden gezien. En ik weet dat  het niet erg is en ik vind je ook leuk maar ik blijf het gewoon moeilijk vinden"
Hij knikt en neemt mij in zijn armen.
"Dan houden we het nu nog gewoon even voor onszelf" zegt hij en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd.
Ik glimlach maar denk dan weer aan Ashley.
"Maar wat moeten we dan met Ashley?" Vraag ik.
"Geen zorgen dat regel ik" zegt hij terwijl hij mij dichter tegen zich aantrekt.
En zo blijven we nog een uurtje zitten.
----------------------------------------------
Sorry een wat korter hoofdstukken maar ja.  Bijna 300 reads ty♥️♥️♥️