*****İRİS*****

*****Bölüm Dokuz*****

Sohbeti bitirmek zorunda kalmıştım kapı çalmıştı Sinner ayağı kalkıp ellerini arkada birleştirmiş masanın solunda yanımda yerini almıştım.

"Gel."

Kadıda ki yine aynı garson çocuktu başımda bekleyen adama baktı neler olduğunu anlamaya çalışıyordu arkasında adamlarım bekliyordu çocuğu boş verdim onunla uğraşamazdım.

"Gelin sende çık."

Diğerlerini elimle odaya çağırmıştım bir adamım önden girmişti arkasında iki bayanla çocukta onlar girince çıkmıştı başımı Sinnere çevirmiştim oda adamlara bakıyordu kaşlarını çatmıştı onunda bilgisi yoktu sanırım Peterin kızının da bara geleceğinden herkes girmişti odaya.

"Buyurun lütfen oturun."

Sandalyeleri gösterdim iki bayana ikisi de söylediğimi yapmış sandalyelere oturmuşlardı odayı gözleriyle kontrol ediyorlardı.

"Sinner arabamdaki dosyayı getir." Masamın üzerindeki anahtarı ona uzattım elimden almıştı hemen.

"Tamam efendim."

Sinner odadan çıktığında sandalyede oturan bayanlara bakıyordum adamlarda başımızdaydı.

"İkiniz kapının önünde bekleyin Sinner hariç odaya kimseyi almayın sende bara in ortamı kontrol et."

Üç adamda önümde eğilmiş ve odayı terk etmişlerdi bayanlarla tek kalmıştım kadın odayı kontrol ederken kızın bakışları bendeydi.

"Hoş geldiniz hanımlar."

Kadının gözleri de beni bulmuştu karşısında maskeli bir insan bulmayı beklemiyordu sanırım şaşkındı gözlerinin altı kırmızı ve şişti bir günde yıkılmıştı kocasının ne bok olduğunu öğrenince.

"Neden buraya getirildik kocamla ilgili olduğunu söylemişti adamlar burasıda neresi ve benim koltuk takımım ne işi var burada?."

Ne denirdi ki koçanız şerefsizin biri ya da adi biri ne söyleyebilirdim onu daha fazla üzmemek için oda bir kadındı annem gibi.

"Burası bir bar kocanızın eskiden işlettiği ve koltuk takımınızın neden burada olduğunu inanın bende bilmiyorum." Kısa cevaplar yeterliydi.

"Barmı?."

Kızın sorusuyla ona döndüm kadın ağlamaya başlamıştı sıkıntıyla nefes verdim.

"Kocamın barımı varmış?."

Masamın üzerindeki peçete kutusunu kadına uzattım alıp kucağına koymuştu fazlasıyla ihtiyacı olacaktı.

"Vardı eskiden bana satmadan önce." Kapı çaldı Sinner geri dönmüştü. "Gel."

Kapı açıldı masamın üzerine dosya konuldu Sinnerde yanımda aynı şekilde yerimi aldı.

"Ne zaman sattı?."

"İki gün önce eşimle yurt dışında yaşamak istiyoruz o yüzden burayı satıyorum demişti."

"Ne eşimi benim haberim yok."

Tabi olmaz ben şimdi uydurdum dehşet içinde bana bakıyordu şaşırmış üzülmüş ve sinirlenmişti.

"Evet yanında gördüğüm bayana eşim demişti."

"Bayan mı na-nasıl bir bayan?." Bunu söylerken ayağı kalkmıştı ağlıyor bağırıyordu kızında yerinden kalkmıştı.