Arkadaşlar sizce kitap nasıl gidiyor? İlk bölümler biraz sıkıcı olabilir ama asıl hikaye bu bölümden sonra başlayacak.
•••
Ayza ile oturmuş Akif'in aradığımız kişi olup olmadığını nasıl öğreneceğimizi düşünüyorduk. Ama aklımıza hiçbir şey gelmiyor ki.
"Nefes bir şey bulamadık madem o zaman Akif'i takibe alalım. Onu uzaktan izleyelim yani takip etmeyeceğiz sadece okulda ne yaptığını izleyeceğiz bence mantıklı."
Bu şekilde bir şey öğrenebileceğimizi sanmıyordum.
"Tamam en azından boş durmamış oluruz. "
Dersin başlamasına az kalmıştı bu yüzden sınıfa çıktık. Dersi dinlerken bir yandan dans yarışmasını düşünüyordum. Okul çıkışında yapılacaktı yarışma. Başımı Arel'e çevirdiğimde gözlerimiz kesişti. Anında gözlerimi kaçırdım. Niye böyle yaptım bende bilmiyorum. Kendimi derse vermeye çalıştım artık ne kadar başarabilirsem.
Bütün gün Akif'in peşinde dolanıp durmuştuk ama yok o sadece arkadaşlarıyla takılıp espri yapmakla meşgul. Birde onuncu sınıflardan bir kızı izliyor. Arada ona bakarak gülümsüyor. Büyük ihtimalle ondan hoşlanıyor.
"Ayza Akif'i sil listeden o başka birinden hoşlanıyor. Hani bütün gün bakıp gülümsediği kız var ya. "
Bütün dersler bitmişti şimdi sırada yarışma vardı. Ama Arel'i bir türlü göremiyordum. En son geçen teneffüste görmüştüm. Bu derse de girmedi zaten. Belki yarışmanın olacağı yerdedir. Bizde Ayza ile oraya gidiyorduk. Aslında fazlasıyla heyecanlıydım.
"Bence de, siliyorum. Şimdi Bulut'u araştıralım ne dersin? "
"Bu şekilde bir şey öğrenemeyeceğiz. Başka bir şey bulmalıyız ama ne? "
"Aklıma hiçbir şey gelmiyor Nefes. "
Mutlaka bir yolunu bulacağım. Onun kim olduğunu öğrenmeliyim. Ama şu anda yarışmaya konsantre olmalıyım. Ne kadar katılmak istemediğim bir yarışma olsa da kaybetmeyi sevmezdim. Bu yüzden kazanmalıyım.
Yarışmanın olacağı salona gidip hazırlandım. Çok fazla öğrenci izlemeye gelmişti. Arel'i hala görememiştim. Telefon numarası olmadığı için arayamıyorum da. Umarım tam zamanında burda olur. Hazırladığımız dansa göre sahneye önce ben çıkacaktım. Arel arkadan gelecekti. Sunucunun ismimizi anons etmesi ile elim ayağım birbirine dolaşmıştı. Arel nerdeydi?
Burda olmasını ümit ederek sahneye çıktım. Müzik başlamıştı. Arel'in tam şu anda gelmesi gerekiyordu. Tam arkama dönüp gitmeye hazırlanıyordum ki belimde hissettiğim kollarla rahatladım. Gelmişti. Beni kendine çevirince ne yapacağımı şaşırmıştım. Ben Arel'i beklerken karşımda Karan vardı.
"Karan? "
"Arel gelemedi. Yerine ben geldim, merak etme iyi dans ederim. Yenilmeyeceksin. "
Beni etrafımda döndermeye başladığında beynim allak bullak olmuştu. Onun neden gelmediğini hala anlayamıyorum.
Beşinci kez dönüşümün ardından beni kendine çektiğinde kendimi hafifçe geri ittim. Bu sayede saçlarımın yüzüne savrulmasını engellemiş oldum. Arel ile yaptığımız provalarda saçlarım hep yüzüne savrulmuştu. Şimdi bunun olmasını istemiyorum.
Karan ile dans ederken çok fazla rahatsız olmuştum. Nedensizce huzursuzdum.
Aniden beni koluna yatırınca şaşırmıştım. Çünkü dansta bu yoktu. İnsanlar alkışlamaya başladı. Kalkmaya çalıştım ama Karan bırakmıyordu. Birkaç saniye sonra beni kaldırdı. Artık gözlerimde öfke vardı. Arel beni sevmediğim biriyle dans etmek zorunda bırakmıştı. Sahneden inip koşmaya başladım. Keşke onunla dans etmeseydim. Sahneden inebilirdim neden yapmadım ki. Okuldan çıkarken Ayza arkadan bana sesleniyordu. Eve doğru hızla koşmaya devam ettim sinirimi bir şekilde atmam gerekiyordu. Ayza bana yetişip kolumdan tuttu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇARESİZ
Ficção Adolescente"Öp beni" "Ne! " Başını bana çevirdi. "Duydun, öp beni. " Dediklerini yapıyordum evet ama bu fazlaydı. Ben bunu yapamazdım. Başıma karşıya çevirdiğimde ne yapmaya çalıştığını anlamıştım. Tam karşıda Arel oturuyordu. Öfkeli gözlerini üzerimize dikmi...
