Worth The Risk (Bachelorette Series 4)

Chapter 19

Chapter Nineteen

You want to see Therine? Gallego's Restaurant. 6 pm sharp.

Napakunot ang noo niya ng matanggap ang text na iyon mula sa hindi kilalang number. Sino kaya ang nagtext sa kanya? Could it be Erin?

He look at his wall clock, it's already five thirty. Makakaabot pa siya sa tamang oras. That restaurant is just a few blocks away from his condo unit. Mabilis siyang nagtungo sa banyo para magshower, kahit hindi sigurado kung totoo ang text message na iyon ay susugal parin siya. Hindi niya mapigilang ma-excite, sa wakas makikita na niya si Therine. Makakapagpaliwanag na siya at makakahingi ng tawad.

Heck! He really want to see Therine so bad, he misses her too damn much. Pero kada tuwing tatangkain niya kasing pumunta sa Crescent ay may mga nangyayari hanggang sa nauudlot na lang ang plano niyang lapitan ito.

Noong unang beses ay nabutas ang apat na gulong ng kotse niya. Second try ay sarado daw ang Crescent kahit na weekday ang araw na iyon na lubos niyang ikinalagtaka. On the third try, something went wrong on his car. Nasira ang preno, mabuti na lang ay hindi siya nadisgrasya. Fourth try ay may humarang sa kanyang tatlong lalaki na mala-bouncer sa bar at itinaboy siya alam niyang wala siyang laban sa mga iyon kaya hindi na siya nagtangka pang magpumilit. Nagtataka nga siya kung saan nanggaling ang mga iyon. Last time he check, wala namang mga bodyguards si Therine.

Kaya ngayong nagkaroon siya ng pagkakataon ay hindi na niya ito palalampasin kahit na wala iyong kasiguaraduhan. Everything for the woman he loves.
Matapos magbihis ay mabilis siyang sumakay ng elevator pababa sa parking lot. Minu-minuto ay tinitignan niya ang kanyang cellphone, baka may bagong mensahe para sa kanya. Nag-angat siya ng tingin, third floor na pero nakakapagtaka na wala man lang sumakay sa ibang mga floors at mag-isa parin siya sa elevator.
He shrugged, siguro hindi lang talaga lalabas ang mga tao ngayon. He stayed still when he suddenly smelled something really bad. Nanunuot iyon at nagsisimula ng sumakit ang kanyang ulo. Inilibot niya ang tingin sa buong paligid, everything looks normal. Well except that very bad and strong smell, he felt his knees go weak.

What the hell is happening?

Unti-unti siyang naglakad malapit sa pinto para sana pindutin ang emergency button. Something is not right. His knees are getting weaker and weaker and his head started throbbing. Nahihirapan barin siyang huminga. Bago pa niya mapindot ang emergency button ay bumulagta na siya sa sahig.
The last thing he heared is the lound ping of the elevator before darkness engulfed him totally.

.

"GAANO ba kasi kalakas ang ginamit niyong chemical sa kanya?"

"Oh don't worry, he'll be awake any minute from now."

"Or pwede ring hindi na. Which is okay na rin naman."

"Pero siyempre, we want to see him suffer."

He can hear female voices in his head. Is he dreaming? Where the hell is he? Nang tuluyan na siyang magising ay unti-unti siyang nagmulat ng mga mata pero agad ding napapikit dahil sa matinding liwanag. Nang makabawi ay muli niyang iminulat ang mga mata hanggang sa masanay na siya sa liwanag. Napahilot siya sa kanyang sentido, may kaonting kirot parin sa ulo niya.

Iginala niya ang tingin sa buong paligid. Sa tingin niya ay nasa isang hotel room siya. The walls are painted white and all the furnitures including the floor to ceiling curtains were gold in color. The whole place screamed wealth, even the carpeted floor is gold. Napatingin siya sa kanyang inuupuan, he is seating in a cushioned single chair that is also gold in color. May narinig siyang tikhim kaya napatingin siya sa kanyang harapan.

Nanlalaki ang mata niya habang iniisa-isang tinitignan ang triplets, si Key, at si Erin?

"Oh finally you're awake!" Pumalakpak ang isa sa mga triplets. Nakaupo ang mga ito sa likod ng isang presidential table na nababalutan ng kulay gold ding tela.