Kırık Saç Uçlarında Sallanan Bedenler (Boy x Boy)

İlk İntihar Günlüğü -Alexey

Yaşamayı sigara içmeye veya korku filmi izlemeye benzetiyordum.

  İnsanlar sigarayı, damakta bıraktığı o acı tat veya parmak aralarına sıkışan, üstlerine sis gibi çöken o kokuya sevdalı oldukları için içmiyordu.

 İçiyorlardı çünkü beyinleri, onları içmeye muhtaçmış gibi hissettiriyordu. Zorundalarmış gibi.

Korku filmlerini sevmeyen, izlerken dehşete kapılanlar, korktukları halde filmi izlemekten vazgeçemiyorlardı.

Sebebi kameranın çekim açılarını anlamak, yönetmenin gözünden filmi görmek, oyuncuların profesyonelliklerini eleştirmek değildi.

Ne kadar korkarsa korksun, insan filmin sonunu merak ediyordu. Yolun bitiminde ne olacağını. Hayatın içindeki ince ayrıntıları, küçük güzellikleri görmek değildi amaç. 

Yaşamaktan nefret etmeme, nefes aldığım her an, canımın daha çok yandığını düşünmeme rağmen yine de yaşamıma kendi ellerimle son veremiyordum. Çokça gece aklımdan geçmişti bu düşünce -ah, ne ıstırap dolu gecelerdi!

İlkel bir içgüdü ile yaşamaya bağımlı, bir sonraki dakikada bile ne olacağını tahmin etmeye çalışacak kadar meraklı, intihar edemeyecek kadar korkaktım.

                                                                                                                                                            -A.

Hehehe, ben geldim. Şimdi kafanız karışmasın diye söylüyorum; Cinayet Günlükleri, Emir tarafından, İntihar Günlükleri; Alexey tarafından kaleme alınıyor. Bu isim altındaki bölümler ise, günlüklerinden parçalar aslında. Kimi zaman olayların ilerlediği 'kurgu bölümleri', kimi zaman bunun gibi 'günlük bölümleri' yazarak devam ettireceğim.

 Şimdi neden bunlardan biri intihar, öbürü cinayet günlüğü tutuyor diyorsanız... ehuhehe tabii ki spoiler vermeyeceğim, sakin olun.

Sonraki bölümde görüşürüz, yorumlarınızı yazmayı unutmayın!