ancient accidents ∇ haikyuu!!

cold winds and the fall

Koşuyordu.

Soğuk kış rüzgarlarının yüzüne zehirli iğneler gibi batmasını umursamadan koşuyordu. Yağan kardan dolayı yer kaygandı ve önünde kalın bir sis perdesi vardı. İki adım önünü bile görememesi gerçeği onu yavaşlatmadı, zira buralardan daha önce birçok kez geçmişti.

Ciğerleri yanıyordu. Yorgundu ve canı acıyordu. Ama duramazdı. Şimdi olmazdı.

Birkaç metre daha.

Sis perdesinin sona erdiği yerde dik ve derin bir uçurum vardı. En ufak bir tereddüt etmeden, arkasındaki elleri silahlı ve meşaleli kalabalığa bir kez dahi olsun arkasını dönüp bakmadan ayağını yamacın ucuna attı ve kendini uçurumdan aşağı bıraktı.

Uçuruma gelen kalabalık ne yapacağını bilemez bir şekilde onu izlerken o sadece aşağı düştü.

Düştü.

Düştü.

Ve sonra, bedeni tam uçurumun dibiyle buluşacakken sırtındaki kalın hırkadan kurtulup siyah kanatlarını sonuna kadar açtı. Kanatlarını serbest düşüş sırasında aniden açmasının verdiği acı onu iki büklüm etmişti bu da onu engelleyemezdi. Sırf canı acıdı diye dibe çakılacak değildi.

Yükselmeliydi.

Hızlarını senkronize etmeye çalışarak kanatlarını yapabildiği kadar hızlı çırptı.

Yükseldikçe soğuk rüzgarlar tenine daha çok batmaya, kanatlarındaki yaralar daha da çok yanmaya başlamıştı.

Gözlerini kısıp iniş yapacağı yeri taradı. Yaşlardan dolayı görüşü bulanmıştı ama nereye ineceğini görebiliyordu.

Birkaç metre dah-

Uçurumun yamacından bir el tüfek sesi yükseldi. Bütün vücudu gerildi ve Tobio Kageyama, tek bir kılını kıpırdatamadan yeniden düşüşe geçti.

-

egeH2O: artık liseliyim, neredeyse 15 yaşındayım ve ilerde haikyuu'nun ismini bile anımsamayacağım

inner egeH2O: peki tamam ama urban mythology au'su