Καταρχήν θέλω να πω πως ότι και αν διαβάσετε παρακάτω ήταν απλά μια σκέψη της στιγμής λόγω της ημέρας. Και να ενημερώσω πως το συγκεκριμένο κεφάλαιο δεν έχει καμία σχέση με την κατάληξη των ιστοριών που βρίσκονται σε εκκρεμότητα. Θα καταλάβετε τι εννοώ. Ελπίζω να σας αρέσει. Το αφιερώνω σε όλους εσάς που θα το διαβάσετε.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Σας προσκαλούμε την Τρίτη 14 Φεβρουαρίου στις 8 μ.μ, μαζί με τις συντρόφους σας, στο δείπνο που θα πραγματοποιηθεί στο Le Jules Verne εστιατόριο Tour Eiffel Λεωφόρο Gustave Eiffel 75007 Παρίσι Γαλλία για την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου.
Επίσημο ένδυμα!
Με εκτίμηση και τιμή Giota Adamopoulou
Όλοι, σε όποια χώρα και αν ζούσαν πήραν την ίδια πρόσκληση μερικές μέρες πριν την μεγάλη μέρα.
Οι άντρες κοίταξαν την επίσημη ιβουάρ πρόσκληση με καχυποψία και δυσπιστία. Δεν ήξεραν καμία γυναίκα με αυτό το όνομα και δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί μια άγνωστη τους καλούσε σε δείπνο στο Παρίσι. Σήκωσαν τηλέφωνα και αμέσως έμπιστοι άνθρωποι που είχαν στο πλευρό τους, άρχισαν να ψάχνουν για αυτή την άγνωστη γυναίκα.
Ώρες αργότερα όμως η δυσπιστία τους εντάθηκε μιας και κανείς δεν ήξερε τίποτα για αυτήν, κανείς δεν την είχε δει, κανείς δεν μπορούσε να ανακαλύψει τίποτα για το παρελθόν της, τίποτα καταγεγραμμένο και το όνομα της δεν υπήρχε πουθενά σε όποια χώρα και αν έψαξαν. Ήταν λες και δεν υπήρχε.
Μετά από πολύ σκέψη πήραν την απόφαση πως θα πήγαιναν σε αυτό το δείπνο μόνο και μόνο από περιέργεια. Τα λεφτά δεν ήταν πρόβλημα για κανέναν για να πραγματοποιήσουν αυτό το ταξίδι και χαμογέλασαν στην σκέψη πως οι γυναίκες τους θα έμεναν άφωνες στο ρομαντικό δείπνο έκπληξη που -υποτίθεται- θα είχαν κανονίσει οι ίδιοι για την ημέρα των ερωτευμένων. Που αλλού από την πιο ερωτική πόλη του κόσμου το Παρίσι και στο πιο όμορφο αξιοθέατο τον Πύργο του Άιφελ. Γιατί το συγκεκριμένο εστιατόριο βρισκόταν μέσα στον Πύργο στον δεύτερο όροφο.
Είχε έρθει η ώρα να το ανακοινώσουν στις γυναίκες στους ο καθένας με τον τρόπο του φυσικά.
