PROLOGUE

22 1 0
                                    

Nakatingin lang ako sa salamin. 

Ramdam ko kung gaano ko katagal pinangarap makuha kung anong meron ako ngayon.

Pero bakit parang di ako masaya?

Bakit nga ba?

Malay ko ba, hanggang ngayon gulong-gulo pa din ako. Nakakatanga na. Hay. Ewan. WAH.

Kinuha ko na lang yung bag “niya” na nakapatong sa kama “niya”.

Lahat nung laman ng bag na yun “kanya”. Lahat ng nakadikit sa kwarto “kanya”.

Kasi naman. Ito ang gusto ko. Pero bakit parang may mali? Bakit parang may kulang?

Ako ba? O siya? O kaming dalawa?

Exchange giftTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon