Saat 00:52. Yaşım 18 olabilir ama 18den başka bütün yaşları hissediyorum. Bazen ufacık bir çocuğa dönerken bazen hayattan beklentisi kalmamış bir ihtiyara dönüşüyorum. Yaşadıklarım kolay değil evet ama daha kötülerini yaşayan insanlarda gördüm. Bu yüzden "neden sadece ben" demeyi bıraktım. Zamanla "neden" demeye başladım. Hissediyorum , gün gelecek onu bile söyleyemeyeceğim. Yıllar geçicek. Adımı unutacaksın. Nasıl biri olduğumu unutacaksın. Neyi sevip sevmediğimi unutacaksın. İnat oluşumu unutacaksın. Bir erkeğe renkli şeyleri yakıştırmadığımı unutacaksın. Bana "senden hoşlanıyorum" dediğini bile unutacaksın. Kısacası unutacaksın herşeyi. Sadece beni hatırlayacaksın. Sadece ismimi. Çünkü sen şanslısın. Umursamama konusunda büyük bir yeteneğin var. Takdir ediyorum bunu. Aynı özelliğe sahip olabilmeyi çok isterdim. Yıllar geçmiş. Büyümüşüz. Ama ruhumuzda büyümüş. Zaten bizden büyüktü. Yerinde durmamış. Büyük ihtimal ben hala yalnız olurum. Bilmiyorum. Belkide mantıkla hareket edip duygularımı bastırmış ve birileriyle bir düzen kurmuşta olabilirim. Sen büyük ihtimal aradığın kadını bulmuş olursun. Hırslısın sen. Belki aşık değilsindir ama eminimki ilerde hayatına girecek olacak olan kadın son derece alımlı, bakımlı, çekici olacak. Yani göze hitap edecek. Çokta üzülmem bu duruma. Benim övünebildiğim tek şey, güzel seviyorum. Basit değil, özen göstererek, delirerek seviyorum. O kadın ben gibi sevemez ki. Ne diyorduk? Yıllar geçiyodu demi. Yıllar ne kelime bak saat 01:05 oldu. Sana seni anlatmak için 11 dakikamı çoktan verdim. 12 oldu. Hızlı geçiyor gerçekten. Ne olduğunu bile anlamıyorsun. Merak ediyorum şuan birbirimizi görmek için onca zamanı, yolu hayata feda eder miydik? Seni bilmiyorum. Ben ederdim. Yıllar sonra seni görmek içinde feda ederim. Bir çay bahçesine gideriz belki. Yada deniz kenarı olsun sen seversin.Kahve içmeyelim ama sakın. Kahve kokusu etrafı sararsa senin kokunu alamam. Sadece deniz ve sen koksun her yanım. Çay içeriz. Sevmem ama senin yaptığın herşey benim içinde bir zevk. Şişme montun olur üzerinde. Siyah pantolon. Yıllar yüzüne sadece ufak dokunuşlar yapmıştır onun dışında aynı olursun büyük ihtimal. Bana bakar ve "çok değişmişsin be kızım" dersin. Şöyle bi bakar ve "hiç görmemiştin ki" derim. Büyük ihtimal sana anlatmak istediğim çok şeyim vardır. Hayatın zorluğundan bahsedip içimi dökmek isterim. Ama sen sevmezsin böyle kasvetli konular. Sırf sen mutlu ol diye bende güler geçerim. Ben ki ciğerim yana yana sana iyiyim diyen kızım 8 saniye gülmüşüm sen gül diye az bile. Saçların. Hep hayalini kurduğum gibi. Gözlerinin rengi. Hepsini geçtim. Gülüşün. Büyük ihtimal denize bakarken güleceksin. Bende sana bakarak güleceğim. Çünkü gülüşünü sevdim ben. Onca zamandır ne yaptığımızdan falan bahsedeceğiz. İlk önce eskilerden konuşuruz. Güzel olur. Günümüze yaklaştıkça acı dolar cümlelerimiz belki. Ben senin karşında oturup başka bir kadınla mutlu oluşunu nasıl izleyeceğim be adam. Sana hayatımdaki adamdan bahsederken hiç mi için acımayacak. Sonra yavaş yavaş susmaya başlıyacağız. Sadece dalga sesleri kalacak. Hava yavaş yavaş kararacak. Gözlerimin içine bakmaya çalışacaksın büyük ihtimal. Bense göz göze gelmekten kaçınacağım hep. O gözlere bakarsam boğulurum. Unuttun mu ben denize tek girmeye korkan insandım. Gözlerine bakarsan boğulabileceğim hiç mi gelmedi aklına. Denizden bir esinti kokunu yüzüme yüzüme çarpacak. Gözlerim dolacak büyük ihtimal. Peçeteyle silip bu aralar nezle oldumda kusura bakma diyeceğim. Bakacaksın sadece. En iyi ihtimalle yıllar sonra bunlar olacak. Ama asla gerçekleşmeyecek bişey söyleyeyim sana. O gün gelene kadar kokunu hiç bilmeden acı çekeceğim, özleyeceğim. Unutmayacağım. Unutamayacağımı sende biliyorsun. Oysaki bir bilsen sırf sen gül diye gülmekten ne kadar yorulduğumu. Olaylar ne ara buraya geldi bilmiyorum ama suç sende. Gülmeyecektin. Neden güldün ki. Bu kadar iyi davranmamalıydın bana. Yapmayacaktın bunu bana. Ağladığımda seni aramamak için zor tutacak kadar çok değer verdim ben sana. Helali hoş olsun. Sen iyi olda. Ben atlatırım bir şekilde. Biz olmayacağını biliyorum. Birgün başkasına tutulacağınıda biliyorum. Ve bilmeme rağmen engel olamıyorum. Mutlu olcaksan sorun yok. Hayat bu. Neler olacağı belli olmaz. Ama böyle olmasın. Ben yıllar sonra içtiğimiz o çaydan sonra eve gidip hiçbir şey olmamış gibi devam edemem. Sen edersin ama ben edemem. O yüzden sen benim ismimi dahi unut. Ben seni tek başımada severim. Saat 01:40. Banada yazık ama değil mi?
