Hayat; bizim için aşk , sevgi ve bencillikten ibarettir yada bizim hayattan anladığımız anlamak istediğimiz bu kadar dir. Ne çok aşık oluruz şu hayatta ne kadar çok bencillik ederiz hele birde cikarimiz varsa. Bide sorsanız çok severiz herkesi herseyi. Aslında kendimizi bile sevmekten o kadar acizizki. Herkesi çok seviyoruz aslında biz annemizi babamizi yeri geldiğinde kardeşimizin bile sorsalar canımı bile veririz sevmek o kadar kolay ki bizim için su içmek yemek yemek gibi halbuki ne güzeldir sevmek ne zordur bi o kadar da imkansız. İnsan hiç üzermi sevdiğini, insan hiç kiyarmi sevdiğine bizim de sevgiden aşktan hayattan anladığımız bu işte en son ne znm aşk oldunuz yada kaç kişiye aşk oldunuz kaç kişiye kaç kere seni seviyorum dediniz. Annenize babaniza kaç kere dediniz. belki milyonlarca kez çok kolay dimi birine seni seviyorum demek. Bizim için kolayinda kolayi aslında sevmek de aşık olmakda nefret etmek de çok kolay ya bizim için aslında tüm bu güzel ve anlamlı kelimeleri o kadar anlamiyoruz ki o kelimeleri sadece acizligimizi kullanmak için bir perde misali ortuyoruz. Peki öylemi gerçekten.
