Pamiętnik Emily. Schizofrenia

Moje wspaniałe życie :)

Zaczęłam grać.. Już nie udawać uśmiech (baa.. to też ale..) a grać w gry komputerowe. Kto by pomyślał ja takie małe gówno potrafi coś. Nie no nie potrafię ale udaję, że potrafię grać w Lola, haha ale mam spójne zdanie. Zaczęłam też grać w survivalowe horrory i ciągle przez to budzę się...a wiecie co jest najlepsze? że nie ze strachu tylko z tego, iż moje palce potrzebują się na czymś wyżyć. Ciągłe stukanie w klawisze staje się rutyną. Czy mam kontakt z ludźmi? Owszem mam ale tylko sporadyczny w sensie... chodzi o to, że sporadyczny czyli taki, w którym bardzo rzadko piszę  z większością ludzi.. przeważnie już piszę z jedną osobą a inne osoby ode mnie uciekają.. zawsze tak było ale teraz coś się zmieniło.Nie mam trafności dzisiaj do układania zdań a palce ciągle układają się na podstawowe poruszanie się w Lolu. Nie mam siły wciąż jestem coraz bardziej potężniejszą świnią i w dodatku pryszcze mi wyskoczyły ;)))) Chce mi się spać niezmiernie spać a to tylko dlatego bo większość nocy spędziłam grając a niedawno wstałam z cieplutkiego łóżka i nadal kur.. chce mi się spać piszę jak najszybciej potrafię bo same turnieje w grze się nie zagrają to oczywiste ale w sumie jestem na poziomie wstępnym z bootami, haha co tu mówić o turniejach ale tam też miło się gra ale najgorsze są takie dupy co przyklejają się do nas a za chwilę kradną nam zabicie gdy Ty praktycznie go zabiłeś ale on go dobił jednym ciosem i masz tylko asystę. Życie jest do kitu :) powinnam pisać o sobie lecz wolę już gadać jak to sobie gram bo chyba nie chcecie ciągłego użalania mojej osoby. Chciałam wprowadzić tu coś nowego, chciałam udostępnić swoje wypociny i niech ludzie czytają i owszem tak zrobiłam. Mam już dość bo jak pisze już coś to matka się, że tak powiem wpierdala i się pyta czy planuje coś oczywiście bo nie gram to już planuje :) świetnie więc kończę to, miłego wieczoru itp. Życzy wasza Emily :)