Chapter 2

226 12 1
                                    

'Ik denk dat we nu wel genoeg hebben.' Zei Ash. Ik keek naar onze tassen. We hadden echt teveel gekocht, maar er waren hier zulke leuke winkels! 'ja, laten we maar weer terug naar het hotel gaan.' Ashlynn knikte en we liepen terug. Na vijf minuten waren we op het plein beland waar we waren begonnen. 'Ik denk dat we rondjes hebben gelopen.' Zei ash. We lachten allebei. Ik had geen idee hoe we terug moesten lopen. 'We kunnen het beter aan iemand vragen.' Ik knikte.

Net op dat moment liepen er vijf jongens een paar meter verderop. Ik zag dat Ash ze ook al had gezien. 'Hee zie je die jongens,' 'ja natuurlijk! Zei Ashlynn. 'Ze zijn superknap, laten we de weg aan hun vragen!' We liepen naar ze toe. 'Wie vraagt het?' Ik beet op mijn lip. 'Ik durf niet, ik ga vast heel awkward praten enzo, vraag jij maar Ash.' Ashlynn tikte op de shouder van de jongen. Hij draaide om. De jongen had mooie groenachtige ogen. Van die ogen waarvan je smelt. Ze zijn zo mooi. 'Hi.' Zei Ash super awkward. De andere jongens draaide ook om. Naast de jongen met de groene ogen stonden twee jongens die op elkaar leken. Dat moet een tweeling zijn. Alleen de ene had een moedervlek op zijn neus en een lipring, onder zijn beanie kwam een stukje blond haar vandaan. Ik weet niet waarom, maar ik bleef naar de jongen staren. Aan de andere kant van de jongen met groene ogen stonden twee jongens, de ene was groot en had een piercing op zijn wang, de andere was kleiner en had blond haar. 'What's the problem?' Vroeg de jongen. 'We're not from here and we are lost we don't know how to get to our Hotel.' Zei Ash. Ze stotterde een beetje. Ik moest lachen.

'What's the name of your hotel?' Vroeg de jongen met de lipring. Hij had zo'n mooie stem, ik voelde dat ik rood werd. 'Hotel Grand Chancellor.' Zei ik. De jongen dacht even en zei toen. 'I know where that is, it's not far from here, we can walk with you.' Ash werd ook rood. 'Thank you.'

We liepen het plein af. 'So, what's your name?' Vroeg de jongen met groene ogen. 'I'm Ashlynn , and this is Isabel, we're from the Netherlands, we're staying here for five weeks.' 'Cool, I'm Beau, and this Jai. 'Hi.' Zei Jai. 'I'm Luke.' Zei de jongen met de lipring. 'I'm Daniel.' 'I'm James.' You're hot. 'James!' Zei Beau. 'You're a freak.'

Ash en ik moesten lachen. Ik wou dat we nooit bij het hotel aankwamen. Ik vond de jongens zo leuk. Luke kwam naast me lopen. 'We have to go to the right here.' Ik volgde hem. We moesten oversteken. Ik zag dat Luke een beetje zenuwachtig werd. 'What's wrong?' 'Nothing, come.' Beau moest lachen. 'awe, Lukey is scared for crossing roads.' 'I'm not.' zei Luke. 'Poor Lukey pukey.' zei Jai. Luke pakte mijn hand. Wat gebeurde er ooit? Zijn hand voelde zo vertrouwd aan. We staken over. 'Are u really scared for crossing roads?' 'mm.yes 'Why?' 'I had a bad experience once when I thought the road was clear and then out of no where a car came and I nearly got hit. I think I'm afraid that even though there's an empty road, somehow a car might appear out of nowhere.' zei Luke. 'I understand.' was het enige wat ik wist te zeggen. Luke had nog steeds mijn hand vast. Ik keek achter me om en zag dat de andere jongens met Ashlynn aan het praten waren. Ik keek Luke aan, en hij keek terug. Hij heeft van die perfecte bruine ogen waar je wilt staren. Ik zuchtte toen ik het bord Hotel Grand Chancellor in de verte zag staan. 'We're almost there.' zei Luke. Ik knikte. Maar van binnen huilde ik, zou ik deze jongen ooit nog zien? Ik heb nog nooit zo'n raar gevoel in mijn buik gehad. 'Thank you so much for helping us.' 'Always.' Zei hij met een schattig lachje. We zeiden gedag tegen de jongens en liepen het hotel in. 'ISABEL IK BEN VERLIEFD.' riep Ashlynn door het hotel. 'Sst Ash doe normaal!' we lachten. 'Op welke?' 'Daniel.' en ze ploftte op de stoel in de lobby. 'Gaan we ze ooit nog zien Isabel?' 'Ik hoop het.' Maar ik wist al bijna zeker van niet. Melbourne is zo groot de kans is zo klein dat we ze nog een keer tegenkomen. 'Maar ze weten wel in welk hotel we zitten.' Zei Ash. 'Ja, maar waarom zouden ze terug komen? Ze hebben ons alleen geholpen.'

Het was al laat en we hadden heerlijk chinees gegeten in het restaurant dat bij het hotel hoorde. We keken wat tv in onze kamer. 'Ash, dit is saai, misschien is er ergens wel een party ofzo.' Ik stond van het bed op. 'Ja we kunnen wel even kijken.' Ashlynn rolde van het bed af. 'Maar dan moeten we er wel leuk uitzien.' Ik knikte en pakte al mijn kleren uit mijn koffer. Ik haalde er een jurkje uit. Het was een schattig kort zwart jurkje.' ik pakte mijn krultang uit mijn koffer en liep naar de badkamer. Na het krullen van mijn haar deed ik nog wat makeup op, en mijn zwarte converse trok ik aan. 'Ben je klaar Ash?' riep ik. 'Ja, kom we gaan.' Ik pakte nog snel een tasje en deed daar mijn mobiel en wat geld in.'

Ik kon Luke nog steeds niet vergeten. Hij bleef maar in mijn hoofd dwalen. Zijn lach. Zijn ogen. De manier hoe hij mijn hand vast pakte om me te beschermen. Wie zijn vriendin word, word echt de gelukkigste vrouw in de wereld. Hij lijkt gewoon het perfecte vriendje. 'Waar denk je aan?' vroeg Ashlynn. 'Niks, kom we moeten er hier uit.

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

Let me know what ya think! 💕

Please vote, comment and add to your library! xo Isabella

Luke Brooks fanfic {Summer Love}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu