Fucked Up

hoofdstuk 5

Ik lig in de tent van mij en mijn broer. Ik hoor dat mijn broer regelmatig ademd waar ik uit op kan maken dat hij slaapt. Ik lig al een tijdje wakker. Nadenkend over de 'date' met Jules. Eigenlijk durf ik niet achterop bij hem. Misschien moet ik het gewoon doen en over mijn angst komen, bedenk ik. Ik durf echt niet achterop. Wat als het ongeluk van mij en papa zich herhaald maar dan met Jules?! Met die angst val ik langzaam in slaap.
Ik word wakker van mijn broer die me wakker schud. 'MAR!! MARLEY! ER STAAT EEN JONGEN GENAAMD JULES OP JE TE WACHTEN! KEN JE HEM?', schreeuwt Lars in mijn oor. 'RUSTIG! Schreeuw niet zo!', roep ik half slapend en half geïrriteerd naar hem. Ik wrijf de slaap uit mijn ogen en zie dat Lars me met grote ogen aan kijkt. 'Wat?', vraag ik. 'Ken je die jongen?', vraagt Lars. 'Uh ja denk het? Heet ie Jules?', vraag ik Lars. 'JA DAT ZEG IK TOCH NET!', roept Lars. 'Hoe ziet ie eruit?', vraag ik. 'Uh bruin haar, groene ogen, best lang en volgens mij ook best gespierd?', zegt Lars. 'Oké ja dat is Jules. Wil je tegen hem zeggen dat ik 5 minuten nodig heb?', vraag ik Lars. Lars zucht. 'Oké dan, omdat je mijn allerliefste zus bent!', zegt Lars sarcastisch.  'Ha ha ha', lach ik sarcastisch naar Lars, 'asshole!' Lars kijkt nog even naar achter en steekt zijn tong uit voordat hij de tent uitloopt. Ik hoor Lars en Jules samen praten. Snel kleed ik me om en doe mijn make-up in 5 minuten.
Als ik de tent uitstap zie ik Jules staan. 'Hey, sorry dat ik zo laat ben. Verslapen...', zeg ik tegen Jules. 'Geeft niet', zegt Jules en geeft me een glimlach. 'Zullen we gaan?', vraagt Jules. 'Ohja nee natuurlijk!', zeg ik,' doei Lars. Als mama terug komt zeg maar dat ik met Jules weg ben!' 'Komt goed!', hoor ik vanuit de tent. Samen met Jules lopen wel naar zijn tent waar ik drie mensen zie zitten. 'Marley, dit zijn mijn ouders en dit hier is mijn zus', zegt Jules en wijst naar een meisje dat ongeveer even oud is als Lars. Ik geef de ouders en de zus van Jules een hand en stel me voor. 'Ik neem Marley mee naar dat ene riviertje waar wij ook altijd heen gaan!', vertelt Jules. 'Oh leuk broertje!', zegt Olivia, de zus van Jules en geeft me een knipoog. Ik glimlach terug. Na dat we iets met de ouders van Jules hebben gedronken staat Jules op. 'Nou wij gaan denk ik. Kom je Marley?', vraagt Jules. Ik knik en zeg de ouders en de zus van Jules gedag. Samen lopen we naar de parkeerplaats van de camping. We stoppen bij een motor die verdomd veel op de motor van mijn vader lijkt. Ik check het nummerbord maar die is anders dan die van mijn vader. 'Kom je?', roept Jules. 'Oh ja sorry. Ik kom!', zeg ik en ren naar Jules toe. Hij overhandigd me een helm en een jack. 'Geef je tas maar', zegt Jules en ik geef hem mijn tas. Als ik het jack aan heb en de helm op mijn mijn hoofd heb, start Jules de motor. Hij draait hem en roept dan: ' Spring maar achterop!' Intussen is mijn hart sneller gaan bonken. Ik kijk twijfelend naar Jules en dan naar de motor die een grommend geluid maakt. De motor slaat af. 'Hey wat is er?', vraagt Jules aan me. 'Uh... ik....', stamel ik en voel dan een traan over mijn wang glijden  die op gevangen word door de helm. Jules haalt de helm van mijn hoofd en slaat zijn armen om me heen. 'Wat is er aan de hand?', fluistert ie in mijn oor. Ik maak me los uit zijn knuffel en veeg mijn tranen weg. ' Mijn vader is een tijdje geleden overleden aan een motorongeluk', vertel ik. 'Oh mijn God sorry dat wist ik niet. Wil je vertellen hoe het is gebeurd?',vraagt Jules. 'Mijn vader was verslaafd aan motors en heeft er zo ook veel gehad door de jaren heen, ik deed altijd met hem mee. Tot op een dag ik bij hem achterop zat. Hij ging net iets te hard en we gleden toen uit. Ik heb er alleen een paar littekens aan over gehouden en een kleine angst aan motors aan over gehouden', vertel ik Jules die me geschokt aan kijkt. 'Ik wil wel graag van die angst af', zeg ik erachter aan. 'Wat heftig! Sorry van je vader', zegt Jules tegen me. 'Ik wilde je helemaal niet hiermee opzadelen. Sorry, maar zullen  we nu gewoon gaan? Ik wil nu wel eens achterop bij jou', zeg ik tegen Jules. 'Uh ja nee natuurlijk laten we gaan', zegt Jules een beetje verwilderd. Hij zet zijn helm op en ik de mijne. Hij start de motor. Hij knikt naar me als teken dat ik achterop kan zitten. Gelukkig heb ik een broek aangetrokken. 'ready?', vraagt ie aan me. Ik kijk naar hem. 'Ja', zeg ik en hij geeft gas.