Senin adını duyunca sessizleşen dili mısraların
İçimde kopan imde kopan fırtınaların tek sebebi yalnızlığım
Gözlerimi her kapadığımda karşıma çıkışın
Kavurur içimi benimle olmayışın
Yeni bir aşka niyetlenerek çıktığım her yolda
Yine sen çıktın karşıma
Bir daha fısıldadın aşkı kulağıma
Sensizliği tutuşturup avuçlarıma
Başbaşa bıraktın beni yalnızlığımla
Ve şimdi karanlık bir mahzene bıraktım kalbimi
Bunu bana sensizlik mecbur etti
Beni bu kara ölüme
Aşkın sürükledi
09.12.2015
14:10
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ankanın Küllerinden
PoesieKırılmış, yarım kalmış bir kalbin hikayesi bu. Unutulmuş bir kalp. Bir yanı hep eksik. Gözleri, elleri hep yalnız. Sahip olduğu tek şey AŞK..
