NESLİHAN

14'şubat

Size bir söz vermiştim ve hikayeme başlıyorum.

Soğuk bir mevsimdi sabah gözlerimi boş tavana astım saatlerce oraya baka kaldım kıpırdayamadan çünkü bu gün yalanlar kehanetler günüydü 14 şubat bütün herkez sevgilileriyle gezerken ben çalışmak zorundayım evimde yaşadığımyer bosna hersek benim adım şueda burada doğdum burada öleceğim tıpkı bir kuma cizilmiş resim gibi benliğim kardeşim elif çok kişilikli birisi birini severken diyerinden hoşlanıyor ve ortada kaldığında benden yardım arıyor.

Bense hep mutlu birisiyim bu güne kadar 1 kere devgilim oldu ona ufaken bir söz verdim seni bulacağım diye ama onlar taşındığından beli hiç görmedim ve onu bulamadım sabahları bizim apartmanın önünde bekler birlikte okula giderdik ah enes seninle geçen günlerimi öyle özledimki bana verdin değerlin Taso kapaklarını hala saklıyorum.

Elif odanın kapısını çalmadan içeri damladı yine ne var elif yine ne var ?

Bana yardım et ne oldu diye sordum endişeli mimiklerle bana sevgilisinin onu aldatığını ve ne yapacağını bilmediğini sòyledi o omuzumda ağlarken ben de ona sarıldım ağlama güzel kardeşim saçlarını okşarken anne şefkatiyle ona sadece kidretli olmasını diye bildim nasiyat etmem saçmaydı bence.

Telefon çaldı avzesini kaldırdım kulağıma tanıdık bir ses geldi bu bu olamaz bu enesti biraz dona kaldık ve o şunu dedi sen bana seni bulacağım demiştin sen bulamadın ama ben deni buldum dedi şimdi camdan bak ben aşağıdayım bekliyorum seni hemen aşağıya koştum buraya ünversite için taşınmıs boynuna teretüt etmeden sarıldım küçüken annelerimiz hep derlerdi bizim iyi anlaştığımızı.

Bana baktı ve çatlak dudaklarını ararıyarak seni buldum dedi bende utandım yanaklarıma utanç sindi onu bulamadığım için sevgi bence buydu ondaydı enes kızararak burayı bulmak zor oldu dedi bende tebesüm ederek evet galiba diye ekledim.

Bir şeyler yapalımı şuheda ?
Ne gibi ? Kütüpanede işimvar istersen oraya gidelim daha sonra gezeriz laflaşırız olur dedim yukarı çıktım üstümü değiştirmek için elif kıskanç gòzlerle bana baktı bekeldiğin gelmiş sonunda dedi ben yanağından zorla olsada öperken seninkide gelir dedim aşağıya merdivenlerden 2.2 atlayarak iniyordum onun yanına geldim.

Kütüp hanede oturduk ve sesizliği dinledik sonra tarık yanıma yaklaştı dudaklarımdan òptü ben çok utandım elini belime koyarak beni kendine çekti şanşlıydım bizim olduģumuz kısımda kimse yoktu daha sonra kulağıma yaklaşıp benim olmanı istiyorum dedi.

Bu çocuk ne yapıyor !!! Çocukluk aşkım diye beni elde edemez tamam uzun biylu kahferengi gözlü uzun saçlı birisi hoş yani ama bukadar fazla onu itim dur enes dur dedim nefsimi konturol etmek zordu ama onu itmeyi becerdim ona sen ne yapıyorsun be kaç yıldır yoksun şimdide bedenime sahip çıkmayamı geldin ? Hayır öyle bir şey yok dedi

Masada duran telefonu çaldı arayan kiş aşkımdı o telefona davrandı hemen bende elinden çekerek aldım açtığımda dünyam yerle bir oldu yer çekimi dizlerimi kırdı adeta bu elifti öz kardeşim demek sevgilim beni aldatıyor dediği kişi yani benimlemi aldatıyor elif sesimi duyunca telefonunkapatı bense tarığa tokat atıp oradan uzaklaştım.

Eve döndüğümde feryatlar figanlar havada uçuşuyor babam ve büyük bir kalabalık kapıda bende teleşla koştum baba baba ne oldu ? Ne oldu babam geveliyerek ağlamaklı bir ses tonuyla elif elif baba elif ne ? O o kendini asmış öldü kızım şüheyda o an şunu anladım bu gün 14 şubatı yani sevgililer günü ve ben seni kaybetim sevgilim güzel kardeşim aşk belki uzaklardadır belki nefesin kadar yakınındadır bu günü hiç unutmayacağım lanetli 14 şubat !!!