Gün ićindr biz insanlar neredeyse göz yanılması dediğimiz seyler görürüz kafamizi hızla çevirdigimizde zannederizki bi cisim veya tansiyon düşmesi size veya bi başkasina gore öyle olabilir ama bana göre bişiler vardı yani varolmayan şeyler işte basliyorum benim hayatıma bu şey şöyle girdi,
Cok küçükken bir arkadaşımla ruh çağırmak için lavoboya girmistik evet saçma olabilir ama değil acayip korktugumdan unutamamistim yani lavoboda isiklar kapndi kapi kapandi sular acildi getcekten olmustu ama inanan olmamisti...
Aradan baya uzun süre gecmisti yani 8. Sinifdim aklima arada gelirdi cunki o gelmesini isterdi bilmiyodum belkide psikolojim bozuldu zannettim bende unutmaya calistim Lise 1 oldum ve tuhaf rüyalar görmeye başlamıştım korkmuştum ama unutmaya çalıştım yine...
Babam üveydi ama asker oldugu icin süreklen taşıniyoduk 2 de kız kardeşim var cok sevdigim annemde var tabi Lise 2 oldugumda tasindik ve o okulda tam beni anlayabilecek insan yokdu okuduğum okul güzel sanatlar lisesi müzik bölümüydu müzik benim herşeyimdi neyse..
Okudugum okulda arkadaşlar beni hep aralarına katmaya çalıştılar yani iyi niyetleriyle cunki ben sesizdim nedenude bellidir neyse..
Aradan 1 ay geçti ve beni anlayan birisini tanidim oda benim gibiydi ve bikac kisi daha beni anldi sonunda ve her gun okulun bodrum katında çağırırdık gelirdi arkadaslarim bunu ilk hissettiklerinde inanamamislardi biraz korkmuşlardı ama sonradan alıştırdım ben onları..
Fakat bu cagirma seanssını bitirmemiz gerekti yoksa aksi taktirde baslarina bisi gelebilirdi bikac arkadaşım evlerinde odalarında lavoboda falan gördüğünü veya rüyalarına girdiğini fkat uyandiklarinda yatak dışında başka yerde uyandıklarını anlattılar ve benim bisiler yapmam lazimdi...
Ertesi gün okula geldiklerindr öyle arasi bu isi bitiriyorun dedigimde moralleri çok bozulmuştu cunki bu hissi tadmak onlara uyusturucu bagimliligi gibi gelmisti hemde eglenceli zannediyolardi ancak benim onlar icin kendimi feda etmem gerekti aslinda onlara soylemedim sadece hepimizin basindan gidicek dedim onlarda tamam dedi...
Veee öyle arası tum hocalar yemekte ogrenciler falan biz siniftaydik gerekli esyalari aldik ve bodrum katina indik
El ele tutuştuk ve geldi herkez hissetti ben biliyodum bu iyi bir ruh degil
Ve icimden isini benimle bitir dedim ve sonrada arkadaslarima dedimki eyer bana bisi olursa kimseye haber vermeyin!
Ve biraz sasirdilar etraf karanlik ortada bir mum ve ben ayaga kalktim cunki beni istiyodu benimle olmak kucuklüğümden beri beni istiyodu ve o an gelmisti ayna vardi sapasaglam ama tozluydu oraya dogru yürüdüm biranda korkmustum ve sonra kahakaha atmaaya başlamısim tabi ben hatirlamiyorum ve o an sevdigim cocuk ben tam bayilcakken beni tutmus ve isigi acin diye bagirmis anlamisti cunki benim neyapmaya calistiğımı..
Akilli cocuk dediğimi hatırladım ve yeniden gözlerimi yummusum arkadaslarin hepsi endiseli biseklide uyanmami bekliyo uyandim ve cok sevindiler..
Ve bana sadece sunj dediler senin icin seni bidaha hic yalniz birakmiycaz ama bunu bidaha yapmiycaz sana bisi olmamali sen cok özelsin! dediler
Ve ozamndan bu zamana tek kendim cagiriyorum evde aslinda cagirmasamda olur nasil olsa hep yanimdalar o arkdaslarimla halen ayni okulds okuyoruz ayni siniftayiz ama sadece benim sevdigim insan benimle fazla konusmuyo bakiyo guluyo aradabir direk konuya giriyo ama konusurken gozlerime bile bakmiyo..
Neyse yarin olcak bidaha cagircaz bu daha sadece bi başlangıç...
Nasıl ölüceğimk hic düşunmemistim,
Ancak sevdigim biri icin can vermek ölmek icin guzel bir yol gibi gözüküyordu.
