Twelve●Thirty

Being inlove is one of the most hardest and painful experience in our lives at the same time, it also give us happiness which is hardest to find.

Today, February 15, 2016

Tomorrow is our first aniv. Almost one year narin pala ang pagpapanggap ko. Ang Pagpapanggap namin sa isa't isa.

Mahal ko siya pero di ko alam kung mahal niya rin ba ako.

Sa bawat kinikilos niya, natutuwa ako. Kinikilig ako.
Napapangiti ako.
Pero naiisip ko parin na sa bawat kilos na ipinapakita niya sa akin at sa harap ng maraming tao, alam ko at alam niya sa sarili niya na nagpapanggap lang siya.Na walang katotohanan sa bawat kilos niya.
Na wala talagang kami.

Masakit pero ganun ko siya kamahal. Ang akala ko nagpapanggap parin ako pero hindi na pala.
I saw him last month with another girl. I feels like my world stop for a meanwhile. My heartbeats fast.

It hurts. It really hurts.
And then there, I realized that I already love him.

This feeling.. UGH!!

"Hey babe." He said

Okay, here we go again.

"Babe. Let's have a dinner later okay?" He said again.

" yeah sure." I agree. Ito na rin siguro yung time para sabihin ko na yung nararamdaman ko kahit matapos pa ang lahat ng 'to. Atleast nalaman niya ang totoo kong nararamdaman.

---------------- Night.

Kringgg....

Oh! That's my phone.

"Hey babe?" I said.

[Babe,punta ka sa rooftop. Dun tayo magdidinner.]

What? Sa rooftop?! Dinner? Dun talaga? Hayss. Bahala na.

"Okay babe." I said then binaba ko na yung phone.

I just wear my plain black dress na above the knee and white lady shoes.

Nagpunta na ako sa rooftop then....

Suddenly, my heart beats fast.

Am I dreaming?...

Such that I'm amazed.
Having a kind of dinner with him?

A romantic dinner..... In the rooftop...

Anong pakulo to? May camera ba dito? Bakit kailangan ng ganito? Planado ba to? Baka naka iskrip to.

Ayssh. Stop thinking like this.

After we eat, umupo kami sa isang bench..

I think it is the right time.
Sasabihin ko na ang lahat. Lahat ng nararamdaman ko.

"Babe..." Humarap siya sakin at hinwakan ang aking mga kamay

Di ako sumagot nabibigla ako sa mga nangyayari.
Kinakabahan ako... Makikipaghiwalay na ba siya?

"Babe, I just want to tell you something but please, believe me.."

"Huh? What do you mean?"

I look at my watch. It's almost 12 so it means ... Feb. 16 na...

"Please listen babe, okay?" He said and cupped my face.

Di ako nagsalita bagkus ay nakinig lang ako sa mga sinsabi nya. Aminado akong kinakabahan talaga ako sobra. Baka kasi mamaya makikipaghiwalay na siya...

"Babe listen to me first. Alam kong ang lahat ng nangyayari satin, kung ano man yung meron tayo, alam kong alam mong pagpapanggap lang..."

Sh*t ano ba tong mga sinasabi nya?...

"Babe..... Di ko alam kung pano to sasabihib sayo pero babe...."

Kinakabahan ako......

"Babe. May sasabihin din ako." Sabi ko. Di ko na kasi kayang tiisin. Gusto ko bago matapos ang lahat sa amin, aaminin ko yung tunay kong nararamdaman sa kanya.

"Babe.... Sige sabay tayo, okay?" He said then faced me then tinitigan nya ako sa mata...

Unti unting lumapit yung mukha nya sa mukha ko then.....

Suddenly...

He claimed my lips...
I don't know why but, I feel his love..

That was a passionate kiss..
The taste of his lips.. Ugh!

And then he slowly let go my lips and he said....

"I LOVE YOU BABE."

Am I dreaming? Is it true? Totoo ba to???

God. Is he damn serious?

I look at his sincere eyes..
Sh*t napapaiyak ako.....

"I love you too babe. I really do." I said and hug him.

And then I look again in my watch...

12:30... Feb. 16, 2016. I'm officially his property and he is officially mine.

12:30, the time we said "ILOVEYOU."