1. Bölüm
Her sabah yaptığım gibi erken uyanıp sahil tarafında koşuyorum. Tabi müzikle birlikte.
Öyle geliyor ki; sanki koşmadığım zaman günüm kötü geçecek. Biliyorum şuan hepiniz bunun saçma olduğunu düşünüyorsunuz tıp ki etrafımdaki insanlar gibi. Size de hak veriyorum...
Koşudan sonra eve gidip kahvaltımı yaptım. Sonra Melis geldi. Ah bu Melis yok mu bu Melis, arkadaş değil işkence resmen. Her sabah ben koşu yaptıktan sonra benim yanıma gelip "Ah şuraya gidelim, şunu yapalım, buraya gidelim" falanlar filanlar. Hay bir kez yapsa tamam diyecem ama her sabah?! Bıktım artık. Ama onun da yaşadıkları birlikte ona karşı 'kibar' olmaya çalışıyorum. Bakalım bu kibarlığım ne kadar sürecek?
"Zeyneeep!" Ayyy şu Melis'in cırtlak sesi yok mu insanı ayrı sinir ediyor.
"Efendim başımın belası he ne?" diye tepki verdim yani pek de tepki sayılmaz buna alışmıştı ne de olsa.
:"Bak şu alışveriş merkezine gidelim hem indirim varmış?" diye soruyor tahmin ettiğim gibi.
"Melis şuan inan seninle tartısacak durumum yok o yüzden kalk gidiyoruz"
"Oleyyyy!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Senden Nefret Ediyorum.
RomanceHayat bize bazen iyi bazen kötü şeyler sunuyor. Bizi öyle zorluyor ki bazen yaşadığımız için isyan ediyoruz. Unutmamamız gerek şeyler var ama. Mucizeler. Mucizeler vardır bazılarımız buna inanmasada. Peki mucizeleri biz mi yaratıyoruz? Yoksa aşk mı...
