Gençlikten Kopan Parçalar

Zamanla...

İnsan unutur zamanla.
Hatırlanmaz boşlukta.
Harcar kendini;
Hatırlamak için geçmişini.

İnsan üzülür zamanla.
Ağlar dört duvar arasında.
Üzgünlük geçer mi anılarla,
Hala savunmasızken dünyada?

İnsan gecikir zamanla.
Kendini yakalayamaz en başta.
Geçer günleri,
Geciktiği sonsuzlukta.

İnsan kaybolur zamanla.
Kendini vurur yollara.
Nasıl olsa en sonunda,
Çıkacak çıkmaz sokaklara.