Bak akşam oldu yine
Mevsim sen diye diye
Gelen gece gündüzün karası
Gönlüm ise bir ayla bir güneş arası
Akşam oldu hava buğulu
Akşam oldu, huzur bile bir köşeye çekilmiş; korkulu
Elimde açamadığım, aydınlıktan kalan bir sandığım
Atmaya kiyamadiğım gün gelirde gerçek olur sandığım
Bin bir göz olmuş gece
Ve söylemez tek bir hece
Sen söyle gönül, bu nasıl bilmece?
Bak akşam oldu yine
Gündüzden kalanlar uykulu
Aydınlığa hasretler var, korkulu
Akşam bile uyudu bak
Gel rüzgar, bu şehri kendin yak
Dokunmaz pencereye dokunmaz geceye
Yazın hatrı var diye
Yanında alışılagelmişten uzak bir huzur
Bu akşam, bütün huzursuzluklardan da uzun
Ama anlamıdım ki ben
Bugün fakli bir hesap değil kalan ve giden
Bin yaprak, bin güneş, bin dünya eğilir
Bu akşam gülüyor mu, ağlıyor mu belli değil
Bak akşam oldu yine
Gözlerim hicranla doldu yine
Gözlerim kapandı kapanacak
Belli ki dışarıda bir gün doğacak
Ve bir hayal
Gözlerimde asılı
Çekmek niye diyor bir dökümün yasını
Bak akşam oldu yine
Gözlerim hicranla doldu yine...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalemimden Sızan Şiirler
PoesiaKalbimden akıp elimdeki kalemden süzülerek kağıda damlayan mürekkep kağıtta ufak bir birikinti oluşturmuştu.Ardından mürekkep kağıda yavaş yavaş yayılmaya başladı.Dilimin ucuna gelipde söyleyemediklerim sanki o küçük birikintide toplanmıştı.
