Think of
Pairing : Taehyung/Hoseok
' I miss you '
"ส่งข้อความบ้าอะไรของเขามาน่ะ"
โฮซอกมองดูข้อความในมือถือที่ส่งเข้ามา เขายังคงนั่งยิ้มกับประโยคบ้าๆ ของผู้ชายที่เป็นเพื่อนสนิทส่งเข้ามา
หัวใจมันชอบหวั่นไหวเสียจริงเพราะผู้ชายคนนี้ คนเดียวแท้ๆ ก่อนเขาจะเม้มริมฝีปากแน่นแล้วส่งตอบกลับ
' อะไรแทฮยอง? '
ข้อความที่ดูไม่จริงจังอะไรแต่คนที่พิมพ์แทบจะดิ้นตาย สักพักเพื่อนสนิทของเขาก็ตอบกลับมา
หัวใจดวงน้อยๆ แทบจะสลายเพราะความคิดไปเอง
' ส่งไปเล่นๆอะ55555 '
มันไม่ตลกเลยสักนิดสำหรับโฮซอก เขาเดินเข้าบ้านไปไม่สนใจข้อความของอีกฝ่าย ไม่อยากจะรู้สึกแห้วอะไรแบบนี้เลย โฮซอกรู้สึกคิดไปเองเอามากๆ
แทฮยองมักจะแกล้งเขาด้วยข้อความแบบนี้ตลอดแต่ทำไมเขาไม่เคยชินสักทีนะ ลืมตลอดเลยอยากจะตีสมองกับหัวใจตัวเองจริงๆ บ้าบอที่สุด!
"ไอ้บ้าเอ้ย.."
โฮซอกบ่นงึมงำ มือเรียวถูจานแรงๆ จนแม่ที่ทำอาหารอยู่ใกล้มองมาอย่าง งงๆ ลูกชายตัวดีของแม่เป็นเอามากจริงๆ
แม่เขาคงคิดแบบนั้นก่อนโฮซอกเปลี่ยนเป็นฮัมเพลงไปล้างจานไปแทน กลัวแม่จับได้ว่าอารมณ์เสียเพราะไอ้บ้าแท แต่ในใจนี่อยากจะกัดมือหมอนั่นให้ขาดชอบแกล้งนัก
"โฮซอกล้างจานเสร็จยัง?!!"
"ใกล้แล้วพ่อมีไรอะ!"
"เจ้าแทมาหา!"
พ่อตะโกนตอบกลับทำเอาโฮซอกยืนเบะปากมองบน จะมาทำไมมิทราบนี่ก็เย็นมากแล้วพระอาทิตย์จะตกดินแล้วด้วยซ้ำ
แล้วหมอนั่นจะมาหาเขาทำไมกัน
"ไล่กลับสิพ่อไม่อยากเจอ!!"
ถึงปากจะตะโกนไปแบบนั้น แต่ใจเจ้ากรรมมันก็เต้นไม่เป็นจังหวะใบหน้าร้อนผ่าวเพียงแค่เพื่อนสนิทมาหาก็เท่านั้น
ไม่รู้ทำไมก็เจอกันทุกวันแต่ก็ไม่ชินสักที
โฮซอกเผลอยืนยิ้มลืมสนิทว่ามีแม่ยืนอยู่ใกล้ๆ คุณแม่อดจะแซวไม่ได้เพราะโฮซอกเขินทีไรก็น่ารัก
"ปากแข็งไปเถอะเดี๋ยวก็นก"
"แม่!!"
"แม่พูดจริง"
โฮซอกล้างจานเสร็จพอดี คุณแม่แซวแบบนี้อีกแล้ว โฮซอกได้แต่ยืนทำหน้าเขินบิดตัวไปมา "เขินอะไร"
คุณแม่ส่ายหัวมองดูลูกชายที่ยืนยิ้มอยู่อย่างนั้น
ก่อนจะสะดุ้งเพราะเสียงทุ้มของคุณพ่อตะโกนมาอีกครั้ง
"โฮซอกเอ้ย!!"
"อะไรอีกละพ่อ!!"
โฮซอกหงุดหงิดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นที่พ่อนั่งดูทีวีอยู่ คุณพ่อหันมามองโฮซอกมืออีกข้างที่ว่างจากการหยิบป๊อปคอร์นส่งกระดาษสีเขียวอ่อนให้เขา "เล่นไรนี่พ่อ"
"เอาไป เจ้าแทมันฝากให้เมื่อกี้แล้วรีบวิ่งไปเลย"
คุณพ่อยื่นใส่มือลูกชายลวกๆ แล้วดูหนังต่อ
โฮซอกหันซ้ายหัวขวามองหาเพื่อนสนิทตัวเอง แต่ก็ไม่อยู่ รีบมาแล้วก็รีบไป ที่ตะโกนไล่อะไม่ได้พูดจริงซะหน่อย โฮซอกเดินไปหลังบ้านที่เป็นสวนเล็กๆ
เขานั่งลงตรงชิงช้าไม้ก่อนเปิดกระดาษสีเขียวอ่อนดูว่ามีอะไร
