Gençlikten Kopan Parçalar

Düşünceler

Gece karanlık,
Ay kaybolmuş.
Bense boşluğun içinde,
Silik...

Güneşi yoktu bazılarının.
Bazılarının da umudu...
En kıskanılanlar,
Ay'a aşık.

Çözünür kalpler,
Birbirine zamanla.
İlk eririm ben her zaman,
Belki de silik olduğumdan.

Onlar insanlara,
İsimlere aşıktı.
Bense sadece,
Özgürlükten birhaber
Düşüncelerime...

Tüm kapıları kapalı,
Birer esirdi düşünceler.
Zamanla sönükleşiyordu,
En parlak düşünceler.

Güneşi olmayanların Güneşi,
Umudu olmayanların umuduydu düşünceler.
Ay'a aşık olanlar kıskanılırdı çünkü;
Ay kadar özgürdü düşünceleri.