Hiç bir ihtiyarın günlüğünü oturup dinlediniz mi?
Bu hikayede Mehmet Amca'nın acıları tatlıları gerçek bir olaydan esinlenerek kitaba dökülmüştür..
Gençler ileriye , ihtiyarlar geriye bakarlar...
Akıl yaşta değil baştadır; fakat aklı başa yaş getiri...
Artık ihtiyardı Mehmet Amca.Eşi Hatice Teyze ile yaşıyordu.Evi köyün hemen çıkışında kalıyordu ve yakın çevresinde ev yoktu.Kendini çok yalnız hissediyordu.Sadece yanında eşi vardı.Mehmet Amca hiç oturmak nedir bilmiyordu.Hiç bir iş bulamasa bile kış için odun keserdi.Yaşlı ya hani işi seviyordu.Öyle alışmış.Sabah namazında daha kalkarlar, Mehmet Amca namazı için camiye gider, geldiğinde Hatice Teyze ona sofrayı hazırlamış olurdu.Yemeklerini yedikten sonra bir iki saat teşbihlerini çekerler ve güne başlarlardı.Mehmet Amca camiye gitmeyi ihmal etmez ve tüm vakitlerde cami'ye giderdi evi uzak olsada.Bazen vakit araları kısa olduğundan yaşlılar kahvesinde oturur çayını içer beklerdi. Zamanında çektiği acılar belini bükmüş , kendi duygularını hapsetmişti içine. Çoğu kez tek otururdu.Çünkü içine kapanık biriydi.Sadece eşine bağlıydı ve eşi için yaşıyordu,direniyordu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
