In het oog van de storm.

127 1 2
                                    

Ik was 9 toen ik dood ging. Ik weet het nog goed, ik liep samen met mijn moeder naar het station. Toen een wild vreemde man ons tegenhield. Het was donker buiten en de geur van uitlaatgassen was overheersend. Er was verder geen mens in de buurt. De wildvreemde man had een lange regenjas ondanks dat het hartje zomer was. Ik voelde me ongemakkelijk en trok aan mijn moeders arm. Toen ik me om wilde draaien hoorde ik mijn moeder schreeuwen. Verschrikt keek ik om en alles verliep vanaf dat moment in slowmotion mijn moeder die langzaam neerviel. Het bebloede mes in de handen van de man. De blik in de man's ogen. Ik probeerde nog weg te rennen, maar de man greep me en ik was weerloos ik voelde het scherpe mes in mijn buik en toen alles zwart werd.

piep...piep...piep...piep...piep...piep...piep...

Bezweet word ik wakker. Shit de wekker hoe laat is het. Half zeven. Ik rek me uit en schud de slaap uit mn hoofd. Snel loop ik naar de badkamer om water in mn gezicht te gooien. Wat een verschrikkelijke dromen heb ik laatste tijd. In de badkamer kleed ik me uit de spiegel vermijdend. Ik hoefde de littekens niet te zien die mijn buik en borst ontsierde. Snel kamde ik mijn donkerblonde haar in model en helaas was de spiegel weer in zicht. Waardoor ik helaas de tranen weer over mijn wangen voelde druppen. Verdomme wat een rot gezicht de donker rode strepen op mijn borst en buik. In totaal was ik 3 minuten dood geweest. In iedergeval ik was dood en ik was weer levend. Mijn moeder was ter plekke overleden. Mijn lieve moeder die me altijd ´s ochtends wakker maakte met kusjes op mijn haar. Die herrindering doet me nog meer pijn. Ow wat begint deze dag weer geweldig denk ik bij mezelf. Snel veeg ik de tranen uit me ogen en trek ik mijn kleren voor die dag aan. Ik had veel te doen vandaag.

Na het ontbijt overgeslagen te hebben loop ik het hotel uit. Mijn rode golf 3 cabrio staat precies op de plek waar ik hem heb achtergelaten. Ondertussen is het half 8 en heb ik nog een halfuur om bij mijn afspraak te komen. Snel start ik de auto en open ik de kap tegelijkertijd open ik het handschoenen kastje waar ik mijn eerste sigaret van de dag opsteek. Ik inhaleer diep en sluit mijn ogen. Ik zet de radio aan en rij weg. Terwijl de heerlijke CD van Doe Maar door mijn oren klinkt en de warme wind door mijn haar waait komt er een glimlach op mijn lippen. Ik hou van de zomer. De brandende hitte. De geur van warmte. De mensen die vrolijke kleuren dragen. Kleine kinderen met ijsjes die helemaal over hun gezicht heen gesmeerd zit. Na 28 minuten te hebben gereden kom ik eindelijk bij het hoge grijze gebouw aan en zet ik mijn auto voor de deur ik spring eruit en ren naar binnen. Bij de balie zit Tina.

´Haai Tien´ zeg ik.

´Hallo Rasja, heb je weer een afspraak met...?´ vraagt ze.

'Jup' onderbreek ik haar.

Snel ren ik naar boven, als een klein kind maak ik slidings bij de bochten. Sommige zakenlui kijken me lachend na. Voor het kantoor van Geoffrey kom ik slippend tot stilstand.

'Hey Geoff' hijg ik.'ben ik toch maar weer mooi op tijd.'

'Hallo Rasja' zegt Geoffrey. Geoffrey is mijn psychiater sinds ik 10 ben loop ik bij een psychiater. Ik heb er al een stuk of 5 versleten over de jaren heen.

'Heb je je medicijnen genomen deze week?' vraagt hij.

'Geoff ik beloof je plechtig dat ik mijn medicijnen deze week genomen heb'

'Goedzo, ben je klaar voor de laatste sessie?'

'Ik ben er zeker weten klaar voor Geoff.'

Na anderhalf uur over koetjes en kalfjes gepraat te hebben sta ik weer buiten. Ik leun tegen mijn auto aan en steek een peuk op. Mooi dat was ook weer voorbij hopelijk hoef ik die lul nooit meer te zien. Ik geniet van de zon terwijl ik langzaam inhaleer. Ondertussen is het kwart over 10 en moet ik er maar weer eens van door. Snel stap ik in en rij ik naar het graf van mn moeder. Ik stop onderweg bij een bloemenstal waar ik een grote bos geurende gerbera's koop. Vervolgens rij ik naar het tankstation om mijn auto vol te gooien en om een pakje sigaretten en een pakje shag te halen. Snel rij ik door naar het graf van mijn moeder. Ik stap uit de auto pak mijn tas, de bloemen en mijn kleedje. Snel loop ik het kerkhof op en loop naar het graf, leg mijn kleedje neer, doe de bloemen in de vaas en ga liggen naast haar terwijl ik mijn peuken uit mijn tas vis. Ik geniet van de zon terwijl ik naast het graf van mijn moeder lig.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Mar 28, 2012 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

In het oog van de storm.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu