Cinayet De Bir Sanattır

Giriş

Dayanamıyordu artık. İşler kontrolden çıkmıştı. Hemen bu durumu düzeltmesi gerkiyordu. Ama dinlemiyordu ki; aynı şekilde bildiği gibi davranmaya devam ediyor, genç adamın aklını kaçırmasına neden oluyordu. Kendini bazen kontrol delisi gibi hissediyor ama bunun sadece kendisine olmadığını hatırlıyordu.

Üşüdüğünü fark edip içeri girdi. Sevgilisiin yaptığı kahve çoktan soğumuştu. Ardından yatak odasından çıktı. Şaşkın görünüyordu ve tabii ki korkmuş, elindeki gazetesini yere düşürdü. Ama onu yerden kaldırmaya hiç niyeti yoktu "Ben de nerede olduğunu merak etmiştim," dedi. Adam cevap vermeyince devam etti; "Nerelerdeydin yine, beni öldürecek misin sen? Hayalet gibisin. Bunu biliyor muydun?. Her yerden çıkıyorsun." Adam sadece bakmakla yetindi. Kadın suyunu aldı, içeri giderken döndü ve; "Gelmiyor musun?" diye sordu. Cevap alamayınca sinirlendi ve kapıyı çarparak odaya girdi. Bu kadınla birlikte yaşamaya devam ederse başına gelebilecek şeyleri düşünmek bile istemiyordu. Şimdi odaya gitmenin zamanıydı. Kadının uyumasını bekledi.

Koridora çıktı ve sessizce çalışma odasına doğru ilerledi. Bu konuda çok iyiydi. Bit Pazarından aldığı daktilosunun başına geçti. Ve yazmaya koyuldu;

"Beni hatırlayacağınızı düşündüm dedektif. Kendimi tanıtmayacağım, çünkü kim olduğumu ikimiz de gayet iyi biliyoruz. Tabii siz sadece lakabımı biliyorsunuz. Olsun bu size kısa sürecek hayatınız boyunca yetecek. Adım ise sonsuzluğa karışacak. Bu şekilde devam ederseniz maalesef başınıza çok daha büyük bir dert açacaksınız. Şu anda sizi sadece uyarıyorum. İşiler ciddileşmeden bu fikirlerinizden ve yaptıklarınızdan derhal vageçin, aksi halde sizi tekrar uyarmayacağım. Şimdi vazgeçmezseniz olacaklardan siz sorumlu olursunuz. Bu uyarıyı dikkate alın."

Fazla detaylı olmuştu, ama yine de göndermeye hazırdı sabah gönderebilirdi. Artık yatma vakti de gelmişti. Yatak odasına gitmeden önce bir su aldı. Bu sayede sevgilisi uyanırsa ona su almak için kalktığını söyleyebilirdi.