Sa isang barrio ay may nakatirang magkaibigan na sina "kathryn chandria manuel bernardo at julia montes" . sila ay matalik na matalik na magkaibigan at tapat sa isa't-isa. kahit na ano mang trahedya o problemang dumating sa kanilang magkaibigan ay ginagawan nila ito ng paraan para masolba.
kathryn: hoy! julia! bilisan mo na jan at uuwi na tayo. baka kasi hinahanap kana ng mommy mo.
julia: okay! saglit nalang. ang tatamis kasi ng mga bunga ng mangga niyo at ang sasarap pa! :)
kathryn: huh? huwag mong sasabihing ayaw mo pang bumaba jan ! tsaka adik kah na talaga jan sa mangga namin ano?
julia: tama! kaya ikaw wag na wag mo akong mabibitin dito sa mga kinakain ko okay? :D
kathryn: at ako pa ngayon ang may kasalanan huh. ahh sino ba sa atin ang nagmukhang unggoy na matakaw na matakaw? oh di ba ikaw? :D
julia: oo na! oo na! , alam kong ako yun eto talaga oh! bababa na nga yung tao ehh . .
kathryn: jejeje--- :P (pababa na si julia nang---)
NAHULOG iTO !!!!!
julia: aray! aray! ang sakiiiitttt (sigaw niya ) \
kathryn: ahahahahhaha :P
julia: oh? anong nakakatawa?
kathryn: huh? ahhmfff wala-wala . :D
julia: anong wala? eh ayan ayan at tinatawanan mo pa nga ako ehh.
kathryn: ehh kasi naman , nagmukha ka pa lalong unggoy jan sa posisyon mong yan . mas grabe pang tingnan kaysa ehehehe :D
julia:ganun? , pero pwede ba tulungan mo muna aako dito?
kathryn: okay po. :) so ano ? okay ka lang ba?
julia: nakakatawa ka rin ano? eh kita mo nang namimilipit na nga ako sa tindi ng sakit , tapos tatanungin mo ako kung okay lang ba ako? gaga !
kathryn: huh? ahmff teka teka teka lang puntahan ko muna ang inay .
julia: paki faster naman huh? ang sakit na kasi ng balakang at binti ko..
kathryn: okay-okay- hintayin ma lang ako jan .
(mabilis na kumilos si kathryn at tumakbo papunta sa bahay nila para tawagin ang inay nito)
nanay mammi: oh! anak! , ba't halos magkandarapa ka na sa bilis ng takbo mo. may nangyari ba?
kathryn: yun na nga po ehh , kasi-kasi-
nanay mammi: kasi? kasi ano???
kathryn: kasi po 'nay si julia namatay! -este- nahulog mula sa punong mangga! ...
nanay mammi: huh! diyos ko! san siya ngayon? halika sumunod ka nlang sa akin dun at dalhin mo lahat ng kakailanganin natin sa pagpapagamot sa kanya.
kathryn: opo ;nay !
(pagdating nila doon ay agad na ginamot ni nanay mammi ang binti ni serena at hinilot naman ang balakang)
nanay mammi: oh ayan tapos na, magpahinga ka nlang muna jan ng ilang minuto. nang sa nganun hindi mo masyadong maramdaman ang sakit niyan pag lumakad ka na.
julia: maraming salamat po auntie mammi.
nanay mammi: naku anak , walang anuman yun. eh kaibigan ka rin namn ng anak ko kaya parang anak narin kita kung ituring . :)
julia: kahit na po , nagpapasalamat pa rin po ako kasi kayo nanjan na laging umaalalay sa akin.
nanay mammi: oh sya-sya-, dito na muna kayo at may aasikasuhin pa ako, oh, kathryn anak mamaya alalayan ma yang kaibigan mo at ihatid mmo na rin huh?
kathryn: ano ka ba nay. opo syempre. :D
julia: ahmff... kathryn , maraming salamat nga pala kasi kung wala ka hindi ko siguro alam if mabubuhay pa ako ngayon.
kathryn: ano ka ba! kung magpapasalamat ka naman parang di tayo magkaibigan o magkakilala man lang.
julia: hindi naman sa ganun kath, ang sa akin lang naman ay sobrang thankful ako sayo kasi naging bestfriend kita diba? :)
kathryn: halika nga dito, naiiyak ako sayo nehh ..
(kinabukasan. graduation day ni julia, at bilang graduate student ay gusto niyang prepare na prepare siya sa kanyang ipe present na speech)
teacher: and now let us all welcome , our summa cum laude this batch 2013-2014 . Ms. julia montes !!!
(napuno ng hiyawan at palakpakan ang buong campus bago pa man ito magsimulang mag speech)
julia: good morning to each and everyone :) i know that this day is one of my special day and ofcourse i would like to thank my dearest teachers, my mother and to my bestfriend in my life. which is kathryn bernardo.
