HIS STORY BOOK 5

Vijf jaar later❤

Breyan

'Ej Breyan kijk dit ' zegt Casper. Hij ploft neer op de bank. 'Wat ?'. Hij heeft een DVD vast. 'Wat is dat ?' 'Weet je dat niet meer ? 5 jaar geleden besloten we een filmpje te maken en te vertellen over ons leven. Weet je nog ?'. Mijn laptop leg ik weg. 'Oh ja' '5 jaar, ik ben al 21 jij 26, zullen we hem kijken ?' 'Dank je voor het mededelen dat ik over 4 naar al 30 bent. Dank je broertje'. Met een zucht sta ik op. 'Ik weet het niet..'. Casper staat op en gaat voor mijn neus staan. Stoppels hebben zijn wangen en kaak gevuld. 'Alsjeblieft'. Hazel komt de woonkamer inlopen. 'Uhm ik...ben even naar de winkel'. Ze loopt naar Casper toe en geeft hem een kus. 'Tot zo'. Ze loopt de woonkamer uit en de voordeur hoor je dichtklappen. 'Please'. Ik zucht diep en stem toch maar in. Casper trekt me terug op de bank en pakt mijn laptop uit mijn handen en stopt de DVD erin. Hij klikt op het bestand en hij begint te laden. Hij zet de laptop op de salontafel. Ik ga in een kleermakers zit zitten. De video start. Ik zit er al. Casper komt naast me zitten. 'Awh kijk nou is hoe schattig je was' lach ik. Casper zucht en geeft me een lichte duw.

'Hey jongens.... ik ben Breyan Bradley...' 'En ik...Casper Bradley'

Nu krijgen we het.

'Ik denk dat de meeste mensen wij wel kennen, door iets waar ik niet echt trots op ben. 3 jaar geleden werd ik opgepakt en veroordeeld tot 3 jaar celstraf. Door goed gedrag werd ik eerder vrij gelaten. Wat ik heb gedaan is iets wat je niet zomaar doet. ......Iemand vermoorden....... Waarom ik het heb gedaan ? De woede die ik had. Op dat moment moest het. Ik ben een persoon die gehecht aan mensen. Mijn ouders, Casper, familie en vrienden'

Casper begint nu te praten.

'Onze famlie is niet perfect. Ik denk dat geen een familie dat is. Bij ons zijn er veel dingen gebeurd. Onze ouders zijn ook jong geweest, veel dingen gebeurd bij onze vader toen die jonger was, geld ook bij mijn moeder'

Ik weer.

'Om een lang verhaal kort samen te vatten, al flink een aantal jaar terug heeft een vriend van onze ouders een vriendin doodschoten. Ze zelfde vriendengroep. Een jongen, bij ons op school, werkte mee met hem. Nadat ik de eerste had vermoord, volgde hij.'

Ik kijk naar mijn handen. Omdat ik mezelf nu wel ken weet ik dat gewoon even leeg ben. Dat ik niks meer weet.

Casper neemt het weer over.

'Ik was 13 toen alles gebeurde, ik ben nu 16. Op die leeftijd ... heb je geen benul wat er gaande is. Toen mijn ouders verdwenen, vermist raakte, voelde mijn zus zich verantwoordelijk. Voor de rechtzaak wist ze dat ze schuldig werd veroordeeld. Dat zei ze al tegen mij maar ik had niemand. Natuurlijk ik hou van mijn ouders maar we hebben niet de beste band en die had en heb ik met Breyan wel en dat weten mijn ouders'

'Maar...'. Er volgt een hevige zucht uit mijn mond. 'Wat ik wel jammer vindt dat in deze familie een slechte eigenschap heeft, met name de ouders. Kinderen achterhalen. Ik heb een tweelingbroer, Brian. Toen mijn moeder zwanger van me was, al zeker 26 jaar geleden, overleed mijn opa en oma. Mijn moeder is er toch achter gekomen dat ze ook nog een broertje en zusje had. Ook tweeling. Ze zijn de beste tante en oom die je maar kan wensen'

Casper en ik moeten beide lachen.

'Maar all chokes aside... er is veel gebeurd in ons leven. In het leven van onze ouders . We hopen nu we rust hebben, elkaar hebben, proberen op het goede been te blijven' zegt Casper

'Wat we hiermee gaan doen. Dat weten we echt niet. Ouze ouders weten niet dat we deze hebben gemaakt, of iets. Deze video verschijnt ergens onder een la waar nooit in word gekeken maar we kijken wel'. Het laat me glimlachen als ik de glimlach zie op de 'jonge' ik. De ik van 5 jaar geleden.

'Dus ons later, leef je leven, blijf op het goede pad, word gelukkig' sluit Casper af en de video stopt.

Het is even stil in de kamer. 'We...'. Casper en ik kijken elkaar aan. 'We doen het al zeker 5 jaar goed. We moeten trots zijn. Schouderklopje aan ons'. Ik haal de DVD eruit en geef het aal Casper. 'Eigenlijk wel'. Mijn laptop klap ik dicht.

'Alles wat er is gebeurd in mijn leven, heeft me gemaakt, heeft me hier gebracht, hoe ik nu ben'. Casper slaat een arm om me heen. 'Mooi gezegd zus'. Een kus krijg ik tegen mijn slaap'

'Oke !' zeg ik als ik opsta. 'Ik moet dingen regelen voor de babyshower want ik zie de vader ook niet veel doen'. Casper lacht en kijkt me smekend aan.

'Uh uh, de papa gaat helpen'.

Dit is even een afsluiting voor het boek want mensen snapte het einde niet zo. Ze hadden een filmpje gemaakt en vertelt over wat er is gebeurd in de afgelopen jaren.

❤okay that was it !😁