Mahalle Aşkı

11.bölüm

Okumadan geçmeyin lütfen :)
Uzun bir aradan sonra yine beraberiz biliyorum sık yazamıyorum bölümler geçikiyor bu yüzden çok üzgünüm elimden geldiğince yazmaya çalışıyorum destek veren ve bu yolda beni yanlız bırakmayan okurlarım seviliyorsunuz ve iyiki varsınız :*
Olaylar gelişiyor bu bölümden sonrası  haraketli geçicek :))  fikir ve görüşlerinizi dm de benimle paylaşabilirsiniz vote ve yorum larınızı bol tutun lütfen yazma isteği uyandırıyor ve çooookkk mutlu oluyorum gizli okurlarım lütfen arada yaşam belirtisi verin :D  bu bölüme bol vote ve yorum istiyorum elleriniz dert görmesin şimdiden. :D Yeter lan yazar uzatma konu ya gir dediğinizi duyar gibiyim bu yüzden ufaktan kaçıyor sizi hikayemle baş başa bırakıyorum  ;))

iyi okumalar dilerim biricik  mahalle aşkı okurları  sizleri seviyorum ❤

Leyla tepsideki dumanı üstünde tüten  poğaçaları sırayla vitrine dizerken gülümsüyordu içi kıpır kıpırdı  aşk ne güzel şeydi ondan kaçış yoktu anlamıştı genç kadın rüyanın söylediği gibi aşk zaman mekan tanımıyordu.
Ansızın çıkmıştı karşısına en olmadık zamanda, herşeyi oluvermişti.

Mutluydu genç kadın.

Hiç olmadığı kadar hemde. Dün gece yaşananlar, aklından bir an olsun çıkmıyordu. Dans edişleri, genç kadının kulağına fısıldadığı o yüreğinin en derinine işleyen kelimeler hala beyninde yankılanıyordu.

Yiğitin arayıp rüyanın sarhoş olduğunu söylemesiyle tüm büyünün anında bozulmasını hesaba katmazsa herşey hayalerindeki gibiydi.
Ondan sonraki süreç daha zordu rüyayı ayıltması kolay olmamıştı yiğite  asılmasını saymıyordu bile. Neyseki eve biran önce gelebilmişler kahveden sonra sızıp kalmasıyla genç kadın rahat nefes almıştı. 

  Tüm poğaçaları dizdikten sonra
tepsileri pastanenin minik mutfağına götürürken münever hanım dilindeki yanık türküsü eşliğinde dilimlenmiş meyvelerle pastaların üzerlerini süslüyordu. Leyla  bu haline gülümserken neşeyle tombul yanaklarını öpmüştü.
Münever hanım karşılık olarak genç kadını bağrına basarken saçlarını okşamıştı. Ne iyi geliyordu genç kadına kendini ana kucağında gibi hissediyordu adeta.

" bu gün pek bi neşelisin güzel kızım yüzünde güller açıyor "

Sıcacık gülümsemesiyle karşılık vermişti leyla. Nasıl olmasındı yağızla beraber gönlü şenlenmişti genç kadının , yeniden doğmuştu .Bunca zaman yaşadığı kedere bu adam ilaç gibi gelmişti nede masumdu içinde ona karşı hissetikleri.

"Her zamanki halim  sultanım"

Neşeyle kıkırdarken münever hanımıda enerjisiyle güldürüyordu. Her daim gülsün mutlu olsun istiyordu yaşlı kadıncağız saçlarına kondurduğu öpücükle gülümserken, leyla anne kucağını aratmayan sıcacık kolların tadını çıkarıyordu.  Nasılda muhtaçtı oysa hala çocuk gibi, ilgiye şefkate açtı ne zaman ona sarılsa sanki bir yanı tamamlanıyordu. Bu duygu ona çok tuhaf geliyordu üvey annesinde bile böylesine hisetmemişti.
Beraber pastaları süslemeye dalmışlar güle oynaya işlerine kaptırmışlardı kendilerini.

***************************
  Rüya yaşlı adamın inadıyla uğraşırken delirmek üzereydi.

"Lütfen amcacım altı üstü bir iğne sadece "

"İstemiyorum diyorum uzak dur benden ayfer al şu cadı kılıklı kızı başımdan"

" çok özür dilerim hemşire hanım huysuzluğu tuttu babamın yine yaşlıda olunca tabi ne dediğini bilmiyor siz onun kusura bakmayın "

Adının Ayfer olduğunu öğrendiği kadın sessizce konuşurken anlayışla gülümsedi. İlk gününde yaşadağı olucak şeymiydi daha kim bilir nice insanlarla karşılaşıcakdı bir yerden sonra alışması lazımdı bu durumlara. Sabır çekerek yaşlı adama ikna çabalarını sürdürmüştü. Zorda olsa iğneyi vurmayı başarmış rahatca nefes almıştı.
Çıkış saatti yaklaşırken çok yorgun olduğunu hissetti onca insanla uğraşmak kolay olmamıştı yinede her ne olursa olsun insanlara yardım ediyor oluşu onu mutlu ediyordu.