Bugün kendimi çok iyi hissediyorum, inanılmaz. Belki de bugün hiç yaşamadığım bir şeyle karşılaşacağım belli mi olur :) Ne saçmalıyorum ben o.O. Aaaaa yine o lanet alarm !! Saate baktım ve saat 08.00 lanet olsun ! Yine geç kaldım ! Hemen yüzümü yıkadım,dişlerimi fırçaladım. Dolabımın başında ne giyiceğimi düşünürken hemen dar bir pantolon, salaş bir tişört, .deri montumu ve şapkamı giyip çantamı kaptım. Okul yine her zaman ki gibiydi. Dolabımın başına gittim. İçinden bir not düştü. "BUGÜN SENİN İÇİN HER ŞEY FARKLI OLACAK, BİRİYLE TANIŞACAKSIN. ETRAFINA DİKKATLİ BAK ;)"diyordu. Bunu direk kızlara anlattım. Çok heyecanlıydım. Her yere bakıp kim olduğunu arıyordum ama kimseyi bulamadım :( Umudumu yitirmiştim. Öğle arası yemekhanede oturuyordum düşünceli bir şekilde. Birden "Hey,selam" sesini duydum ve arkamı dönüp baktım. Bende gülümseyerek "Selam :)" dedim. "Yanına oturabilir miyim?" dedi. Bende "Tabi" dedim.Çok heyecanlıydım acaba aradığım kişi o muydu ? Kalbimin sesini duyabiliyordum,çok hızlıydı . Çocuk 1.70cm civarı sempatik biriydi. Yemekhaneden sonra onu görmemiştim. Kızlarla voleybol oynuyorduk. Birden arkadan "Bende oynayabilir miyim?" diye bir ses geldi. Arkadaşım onu çoktan davet etmişti bile. Selam verdik birbirimize.Adımı sordu.Ben de birden sorunca heyecanlandım ve "Su" dedim. Günüm çok güzel gidiyordu ama kendimi çok yormuştum ve biraz baygınlık geçirmiştim. Arkadaşlarım bana çikolata falan vermişti. Kendimi iyi hissediyordum.Sonra bir de baktım ki ne göreyim :D "O"ydu ^_^ Bana "İyi misin?"diye sordu bende iyi olduğumu eve gidip dinlenmem gerektiğini söyledim. Arkadaşlarım ayağa kalkmamı sağlarken meğerse iyi değilmişim. Birden ayaklarım yerden kesilde ve "Tuttum seni!"diye bir ses geldi. Artık onun KOLLARINDAYDIM! Bir an baygınlık geçirmişim.Sonra uyandığımda birinin kucağındaydım. Kafamı kaldırıp baktığımda hala onun kollarındaydım,arkadaşlarımdan adresi almış beni evime götürüyordu.Artık kendime gelmiştim."Beni yere bırakabilirsin"dedim biraz alaycı şekilde.O da "Peki" dedi.Sonunda yere inebilmiştim.Ben birden "Beni taşıdığın için teşekkür ederim ama şimdi gitmelisin."dedim tersleyerek.Bana bakıp güldü ve "Seni evine kadar bırakıcam arkadaşlarına söz verdim."dedi. Bende "Gerek yok gidebilirsin."dedim."Sen beni ne kadar kovarsan kov evine kadar gelicem."dedi. "Oglum bela mısın git ya!" dedim. O da "Hayır!"dedi. Bende "Ne halin varsa gör!"dedim.Bütün yol boyunca konuşmadan yürüdük.Sonunda eve varmıştık.Bana "Anahtarın var mı ?"diye sordu. Çantamda arıyordum nerdeyse bütün çantamı boşaltmıştım,ceplerimi aradım ama anahtarımı bulamadım.Zili çaldım ama kapıyı açan olmamıştı.Çok mahcup olmuştum. "Bence artık şansını zorlama.Evde kimse yok ve anahtarın yok.Hadi gidiyoruz benimle geliyorsun."dedi. Bende "Nereye gidiyoruz?"dedim. "Tabiki de bize nereye olucak."dedi alaycı bir gülümsemeyle.Bende biraz çekingen bir şekilde geri çekildim."Merak etme seni yemem."diyip güldü.Beraber onların evin yolunu tutmuştuk.Acaba doğru şeyimi yapıyordum? Daha yeni tanıştığım birinin evine gitmek akıllıca mıydı? Gitmek istemesemde ayaklarım ve kalbim beni buna mecbur ediyordu o kadar şekerdi ki :) . Sonunda evlerine gelmiştik. Oturma odasına gittik oturuyorduk hiçbir şey söylemeden.Birden karnımdan ses geldi. Lanet olsun !!! Utancımdan yerin dibine girmiştim. Birden bir kahkaha patlattı ve "Belli ki acıkmışsın birkaç bir şeyler hazırlayayım." dedi. "Peki ama bende yardım edicem"demiştim utangaç bir şekilde.Buzdolabına öylece bakıyordu birden ağzımdan "Hadi tost yapalım! :D " dedim. Salak sussana dimi sanki sevgilin.! "Neden olmasın:)"dedi gülümseyerek. Çok eğlenmiştik tabi arada dalıp gitmeseydim dahada iyi olabilirdi. Gülüp eğlenmiştik. Tabakları bulaşık makinesine yerleştirmiştik. Sonra oturma odasına gitmiştik. Sohbet ediyorduk birden bana yaklaştığını fark ettim. Ben geriye gittikçe o yaklaşıyordu. Artık koltugun sonuna yaklaşmıştık. Tam düşüyordum ki beni tuttu ve kendine doğru çekti . Artık aramızda çok az bir mesafe vardı. Sanırım beni öpücek.O sırada kapı açıldı ve içeriye biri girdi...
