All Rights Reserved
©January 2017Ikaapat na Kabanata
Umuwi din kami pagkatapos naming mag gala. Sakto at sabado bukas, walang gagawin. Boring na naman weekends ko nito eh. Hays!
"Kumain ka na ihja." Anyaya ni manang sa akin.
"Tapos na po akong kumain manang. Kumain po kasi ako sa labas with my friends."
"Ah ganoon ba? Sige ihja."
"Good night po." Tumango lang si manang at pumanik na papuntang kusina. Ako naman , sa aking kwarto.Alas otso ng umaga ng ako ay magising. I do my daily routines in the morning bago bumaba at mag breakfast.
Nang makababa ako, I saw Nathan in the sala. Ang aga naman ata niya ah? Ano kayang meron?
"Nathan! Ang aga mo ah! Anong meron? Hmm. Before you answer my question, kain muna tayo ng breakfast."
"Yeah, sure.""O, ano na Nate?"
"Hmmm. Sasama ka ba mamaya? Pupunta ako ng semenaryo, bibisitahin ko lang si Ernston."
"Why? Hindi ba kayo nagkikita sa school?"
"Hindi na eh. Nasa kabilang building ako, siya naman, pareho kayo ng building."
"O, eh bat mo ko isasama? Eh, nagkikita naman kami?"
"Someone wants to meet you." Someone? Who's that someone?
"Who's that someone Cousin?"
"Gusto niyang siya na daw ang magpakilala sa iyo. I don't know why. Galing kasi siya sa ibang school." Ibang school?
"Teka, nirereto mo ba ako sa iba Nathan? Kapag nalaman ito ni-"
"I'm not Liz. Isa pa, matanda ka na para mag desisyon ka para sa sarili mo." Wow!
"Oh, ba't ang seryoso mo ata? Anong meron?"
"Wala lang naman. Tsaka napa isip ako na wala ka pa palang manliligaw." Sabi nito at tumawa.
"Siraulo mo Nathan." At sinabayan ko nalang siyang tumawa."Gosh! Ang layo naman nitong semenaryo." Angal ko.
"Kung maka angal ka naman jan mahal kong pinsan, eh, 40 minutes lang naman yung papunta dito. Tss!"
"Eto naman. Joke lang Nate!" Ngisi ko sa kanya, kaso inirapan lang ako ng loko.Lumabas na kami ng sasakyan. Bago kami pumasok, may kinausap muna si Nathan. Yun yata yung magpapapasok sa amin.
"Hanggang sa lobby lang kayo. Bawala na kayong pumasok pa sa loob. Tinatawag na si Ernston ngayon ni Fely. Maghintay na lang kayo doon."
"Salamat po manong." Pumasok kami sa loob at doon naghintay sa lobby.Nababagot na tuloy ako. Kinuha kasi ng matanda yung phone namin before we enter here. Gosh! Bawal din daw mag take ng picture! Ano ba yan!
"Nate, I need to pee."
"You can't Liz."
'Why?"
"Seminaryo ito Eliza, all boys. Gets?" Napa-nganga ako sa simabi niya.
"Oh. Okay." Tumayo ako at naglakad-lakad, nang tinawag ako ni Nathan.
"Where are you going? Didn't you heard what did the old man told us earlier?" Sabi nito at tinaasan ako ng kilay.
"Im bored already Nate. We're waiting for Ernston for almost 15 minutes! Ugh!"
"Tss! Just don't go there, okay?" Sabi niya at may tinuro itong pinto. Yung pinto kung saan pumasok yung matandang babae kanina para tawagin si Ernston.Naglibot ako sa buong lobby. May iba't ibang litrato akong nakikita ng mga bishop's noon at ngayon, at iba't ibang larawan ni Jesus at ni Mama Mary.
Habang tinitingnan ang mga iyon, may nakita akong paru-paro na umaaligid sa akin. Sinundan ko ito at napadpad ako sa isang hardin. Wow! Napaka gandang hardin naman nito! Ibang iba ito sa hardin sa bahay!
May makikita ka talagang iba't ibang bulaklak dito, at iyong mga bulaklak na minsan lang talagang nakikita!
Habang naaaliw ako sa kakatingin sa mga bulaklak, I heard footsteps behind my back.
"Sino ka? Paano ka naka punta dito?" The voice seems familiar. Lumingon ako at nakitang si Jethro pala iyon. Nagulat siya ng bahagya at may sinabi ito sa akin.
"They were looking for you already, Eliza. Please get out. Your not allowed to go here." What the? Wow! Ang sungit naman ata niya! Tss!
"Oh, Im sorry. I have to go." I glanced at him once more time, and saw that look again."Grabe talaga Nate, sana nagseminarian ka na lang. Marami ka talagang matututunan dito!" Sabi ni Ernston sa kapat. Kanina pa kami dito nag kukwentuhan. At makikita mo talagang masaya si Ernston sa pinili niya.
"Ernston, hindi ko kaya. Tsaka, baka mahirapan ako. Alam mo namang..."
"I know Nate. But you have to move on!"
"Tss!"
"Ernston," tawag nung matanda.
"Po?"
"Oras na."
"Sige po! O, pano ba yan, kailangan niyo bg umalis. Hays, mamimiss ko kayo Nate, Cous." Malungkot na sabi nito ng binatukan ito bi Nathan.
"G*go! Magkikita naman tayo sa skwelahan! Kung makapag paalam ka diyan!" Sabi ni Nathan sa kapatid at natawa na lang ako.
"Tss! Umalis na nga kayo! You two take care, alright?"
"Yes, we will. Bye! You take care also. Love you Cous!"Umalis na kami na Nate at pumunta ng mall dahil may kikitain daw kami. I dont know who the person was, but I hope, he's nice.
I keep on asking him kung sino yung imemeet namin, pero hindi niya ako sinsagot. Tss!
"Where's that someone now, Nate? Nababagot na ako." Angal ko sa kanya. E, pano ba naman, 30 minutes na kaming naghihintay dito sa Starbucks! Nababagot na talaga ako.
"Just a minute Liz, may inasikaso lang daw siya."
"What? He should have cancel this!"
"Nah, he can't. He's already here." Tugon ni Nate sa akin.Tumingin ako sa aking likuran para tingnan yung sinasabi niya. The guy looks familiar. I think I've seen him somewhere, but I don't know where.
"Daniel! Here!" Tawag ni Nate sa kanya.
"Nate! Good to see you again!" Tumayo si Nate at nakipag kamay sa kanya at nagyakapan (yung yakapan kapag nagkikita yung mga boys).
"I'm sorry I'm late! May pinuntahan pa kasi ako. Nag-order na kayo?"
"Yup. Were just waiting for you. Shall we eat?" Tanong ni Nate sa kanya and he nod on him.
BINABASA MO ANG
Temporary Love
Non-FictionSa mundong ito, may mga bagay talaga na pansamantala lang nating mapapasaatin, at mawawala din ito ng tuluyan pagdating ng panahon.