Secrets

Chapter5-Keep Your Mouth Shut Or Else...

Chapter5"KeepYourMouthShutOrElse.."

Ms.Santiago'sPOV. Napaovertime tuloy ako ng wala sa oras natambakan kasi yung mga papel na gagawin ko dapat kaya eto ginabi na haayyy.. ang hirap ng buhay teacher hmm. san kaya ako makakapunta ngayonng gabi? hmm. anong oras na ba? 7:00 pm lang pala tamang tama dahil sa ginabi na ako, ako na ang bahalang magsara nitong faculty dahil ako na rin naman ang nagprisinta na magsara dahil nga mahuhuli akong umuwi sa mga co-teachers ko.. naiinis lang ako dahil nahihirapan akong hanapan ng subject teachers yung mga batang yun! napakapasaway kasi tsk.... napahinto ako sa pag lalakad sa corridor ng may naramdaman akong sumusunod sa akin... kinikilabutan ako " Mang Jorrdan? kayo po ba yan?" tawag ko nagbabakasakaling yung gwardya lang pero walang tugon kaya nagmamadali akong lumakad halos patakbo na ang ginawa ko para lang makaalis na ng bigla nalang may nag takip sa ilong at bibig ko ng panyo.. panyong may kakaibang amoy... agad akong nahilo pero bago ako mawalan ng malay ay naramdaman kong may bumuhat sakin pagtapos nun ay diko na alam ang nangyari... hanggang sa nag mulat ako ng mata ko t-teka nasan ako? napansin kong nag iisa lang ako sa kwartong to may bumbilyang nakasabit sa kisame sapat lang para mailawan ako nakagapos ang mga kamay at paa ko upuang inuupuan ko. nakakatakot tong lugar na to napaka dilim hindi nakatulong ang bumbilyang nakasabit sa kisame para makita ko ang buong lugar may naaninag ako na parang pinto anong klaseng lugar to? b-bakit ako nandito a-anong kailangan nila sakin? nagulat pa ko ng biglang bumukas yung tinititigan kong pinto.. oo tama nga ako isang pinto yun at sa gulat ko y-yung taong pumasok kilala ko sya kilalang kilala "Oh gising ka na pala? masarap ba ang naging tulog mo Andrea? Ha?" hinaplos nya yung buhok ko pero iniwas ko lang ang mukha ko dahil natatakot ako sa ngiti nya "Oh bakit Andrea? di mo ba ko namiss? nawala lang ako ng sandali ganyan ka na? nakalimutan mo na bang ako yung taong inabanduna mo pagkatapos mong pagsawaan? na pati yung huling tao na minamahal ko kinuha mo pa sakin?!" noong una hinahaplos nya ang buhok ko ngayon ay sinasabunutan nya na ko oo naging kami dati  totoo namang minahal ko sya pero kailangan ko syang layuan dahil sa agwat namin "S-sorry...Mahal pa rin kita.. mahal na mahal" pabulong ko nang sabi sakanya oo malaki ang kasalanan ko sa kanya napaka laki dahil sa pag iwan ko sakanya ng di nya alam ang dahilan at nung sinulsulan ko yung kapatid ng last na girlfriend nya na masamang tao sya kaya nagkahiwalay sila...oo selfish ako nagawa ko yun dahil mahal ko sya ayokong magkaron sya ng iba dahil balak ko syang balikan sa tamang panahon pero mali..mali pala ang ginawa ko sobrang nagsisisi ako dahil sa lahat ng mga nagawa ko.. umiiyak na ko sa harap nya bigla syang tumawa tumawa ng napaka pait " Ha? Sorry? Putanginang sorry yan Andrea! di lang sapat yan putang sorry na yan sa lahat ng ginawa mo sakin! kulang pa Andrea ! Kulang Pa!na kahit buhay mo ang kapalit kulang pa!" galit na galit na sigaw nya biglang pumasok yung isa nyang kasama at nakita kong may dalawa pa sa may pinto na halatang naaaliw sa mga nakikita nila "Oh kalma ka lang! hoy ikaw Andrea Santiago sa tingin mo... anong uri ng pagkamatay gusto mo?" ngumisi sya na nakapagpataas ng balahibo ko.. yang ngisi na yan kilalang kilala ko rin yan...nakakatakot... lalo na sa tanong nyang yun alam kong seryoso sya.. ito na nga ang katapusan ko napayuko ako dahil nawawalan na ko ng pagasa..."Ah! alam ko na yung gustong gusto mo?!"tumawa sya "Tss. patakbuhin nyo na yan dali at pagtapos..."lumingon sya sa mga kasama nya nakita ko ang kakaibang ningning sa mata ng taong pinagkakautangan ko ng lahat "Gamitin nyo sya kung gusto nyo..ako na ang bahalang wumakas ng buhay nya" seryosong sabi nya parang nadurog ang puso ko sa narinig ko mula sa kanya hahayaan nya kong pagsamantalahan ng mga kasama nya? ganun na ba ko kawalang kwenta sa kanya? umiyak na ako ng umiyak nang magsalita syang muli "Ay hindi pala ako nalang ang gagamit sa kanya tutal nagawa nya na yan sa ibang lalaki." sabi nya na para bang siguradong sigurado sya mali ka maling mali... bakit sa ganitong paraan tayo muling magkakaharap?? hindi na ba talaga ako mahalaga sayo? "Osge pare wag mo nang patakbuhin ha? enjoy! Tawagin mo nalang ako pag kelangan mo ng kutsilyo...lubid oh baseball bat?"  tuwang tuwa yung taong nasa harap ko rin na alam kong galit din sakin " Oh pano Andrea una na kami ha? galingan mo" sabi nya at halatang natuwa yung mga kasama nila dahil tawa sila ng tawa napatingin ako sakanya na nakayuko parin hanggang ngayon sarado na yung pinto umupo sya sa harap ko nakatingin sya wala na yung nakakatakot na ngisi o ngiti sa kanya ang nakikita ko lang ay ang mata nyang puno ng galit,pagkasuklam,pandidiri at pag alala.. oo may nakita akong pag aalala kahit pala papano nag aalala pa sya sakin? "M-maawa ka sakin please wag mong gawin to sakin" sabi ko habang pinipigilang umiyak pero nagcrack na ang boses ko. tumingin lang sya sakin at ngumisi nagulat pa ako ng bigla syang tumayo at hinalikan ako hindi na tulad ng halik nya dating puno ng pag mamahal ngayon ay puno ng galit.. nasasaktan ako sa ginagawa nya kaya wala akong magawa kundi ang umiyak di rin naman ako makapalag dahil nga nakatali ako sa bangko bigla syang tumigil sa ginagawa nya at tumayo na para bang may nangyari sa kanyang kung ano "Shit! shit! shit! shit!" paulit ulit nyang sigaw! "Pasalamat ka at hindi kita kayang babuyin kahit pano ay naging mahalaga ka sakin!" sabi nya sakin " Pero mamamatay ka parin pero di pa ngayon" sabi nya sakin at tuluyan nang nawala sa paningin ko dahil lumabas sya ng kwarto... Sge patayin mo na lang ako kung yan ang ikagagaan ng loob mo basta tandaan mong mahal na mahal na mahal parin kita patawarin mo ko mahal natakot lang ako sa pwedeng mangyari noon dahil nga sa malaking agwat natin sorry talaga.... sobrang pinagsisisihan ko yung mga ginawa kong masama sayo...saka alam kong di man seryoso yung relasyon namin ay mali parin at dahil alam ko yung sikreto nyang tinatago at ng mga kaibigan nya... di ko lang inaasahang mahahantong sa ganito yung alam ko sana pala di ko nalang nalaman tong mga bagay na to...sana... sanaa talaga di nalang

Johann'sPOV.Nakakapagtaka talaga alam kong may natanaw akong tao kanina sa may likod ng highschool building... parang kilala ko sya.... oo parang kilala ko sya gusto kong lapitan pero di ko na nilapitan dahil may lumapit na isa pang lalaki t-teka kilala ko yun ah! mas kilala ko yung lumapit sa kanya! dahil si Kuya yun! bakit nya kausap yung tao na yun? di ba hindi naman sila close? ano bang nangyayari? marami na kong di nalalaman at nagbabago yung kakambal ko dati hindi sya humihiwalay sakin pag uwian lalo na't pag madilim pinoprotektahan nya ko... sabay kaming kumakain dati tapos.... tapos... di sya nag sisikreto sakin dati di tulad ngayon parang may mga tinatago sya sakin , pag tumitingin sya sakin parang marami syang gustong sabihin sakin na hindi nya masabi Kuya...Kuya ano ba talagang nangyayari? bigla akong nakaramdam ng lungkot,galit at pagtataka naghalohalo yung nararamdaman ko ngayong araw kaya nagdecide akong umuwi nalang mag isa tinext ko si Kuya..To:Kuya [Kuya una na kong umuwi ah?masama pakiramdam ko ..] Sent! ayun nag send na nilagay ko sa bulsa ko yung phone ko at naglakad na palabas ng school ng naramdaman kong mag vibrate yung phone ko.. di ko na pinansin kasi baka si kuya lang yun kaya hinayaan ko nalang ilang araw na rin wala si Ms.Paki di namin alam kung anong nangyari bakit naman bigla bigal? wag naman nilang sabihin na si Ms.Santiago ang isusunod nila kay chao? di naman kaya kasabwat sya sa mga nangyayari? eh si kuya? kasama ba nila sya? habang iniisip ko yung mga bagay na yun naramdaman kong nagdugo yung ilong ko at para akong nahilo.. ayssshit! tumingin ako sa bahay na nasaharap ko bahay nanamin to ah buti nalang... nang hahakbang na ko papasok bigla nalang nagdilim yung paligid ko at di ko na namalayan ang mga susunod na nangyari....ano ba to'ng mga nangyayari hindi na to maganda.... baka sooner or later ako na ang susunod dahil marami akong alam... diyos ko tulungan nyo po ko wala po kong masamang ginawa ayoko pang mamatay.... ayoko pa....