Arkadaslar ben yorumlarinizi merak ediyorum. Telefondan yaziyorum. bu yuzden kisa oluyor.Begenirseniz cok sevinirim:)Vote bekliyorum :)) Birde bana özenti demek isterseniz azıcık haklısınız :D Çünkü masalkizi yani Kübra ablamızın yazış tarzını seviyorum o yüzden böyle yazıyorum ama onun kadar uzun ve güzel yazamıyorum:/
Tabi içeri giriyorum ama üstümdeki Meral teyze gözünü atamıyorum. Bana öyle bir bakıyor ki sanırsın birazdan iceriden terliğini alıp bana fırlatacak.Aslında ozledım terlik yemesinide. Aa ne diyorum ya.
-Zeynep kızım sen ne yapı.... diyemeden Canım hayatım Tuğçe ortaya atılıyor.
-Annecim biz geçelim içeriye diyor. Ve koşar adamlarla içeri kaçıyorum. Nerden buraya geldim ya. Bir dakika bende suç yokki suç adını bilmediğim postacıda .
Gösteririm sana gününü .
-Annenden cok utanıyorum Tuğçe.
- Boşver birazdan unutur. diyor beni teselli etmek için ah Tuğçe yandım ki ne yandım.Şimdi canımız kahve içmek istiyor ve yavaşça mutfağa ilerliyoruz. Kahve yaparken Meral hanım teyzecigim geliyor ve bu sefer kendini tutamayarak.
-Kızım sen belki normal bir şey olarak görebilirsin yaptığını ama ben öyle görmüyorum. o cocukla neden kavga ettiğini anlamıyorum bir sebebi yoktu bana göre. Var mıydı?. Bir şey diyemezsin tabi. Ben seni hanımefendi bir kız sanarken senin o cırtlak bağırışın bunu bitirdi. diyor. Gerçekten ne diyebilirim ki.
-Haklısın Meral teyze ama sabah bize postacı geldiğinde diyemeden beni susturuyor.
-Kahvenizi için hadi. deyip çıkıyor mutfaktan birkaç dakika sonra benim gözlerim dolmaya başlıyor tabi.
-Ya annem bu Zeynep boşver. diyor Tuğçe ama boş.
-Tamam Tuğçe ama napıyım işte çocukluktan beri ilk defa Meral teyze bana kızdı. Yani bitiricem o postacıyı. ismi ne onun?
-Kerem.
-Kerem he...Ne kadar konştunuz kapıda?
-Yarım saat falan heralde. Boş vakti varmış konuştuk öyle.
-Durumları kötü mü?
-Hayır canı çalışmak istiyormuş. hee ben sana ne demeyi unuttum. Bu çocuk bizim okulda.BU ÇOCUK BİZİM OKULDA. BU COCUK BİZİM OKULDA.
-NEEE? diye yerimden fırlıyorum. Fırlamamla konuşmayı duymam bir oluyor.
Meral Teyze annemle konuşuyor.
-Tugçe annen annemle konuşuyor şuan. diyorum. Kapıya yaklaşarak beni onaylıyor. Senin kızın varya diyecegi zaman öyle bir kapıyı açıp telefonu elinden alıyorum ki. Beni gören deli olmuş sanabilir. Zaten yeteri kadar terbiyesiz oldum bunun ne önemi var.
-Seni çok özlemiş. diyorum ama karşı taraftan ses gelmiyor. Bir dakika ya annemin telefonu bozuktu zaten. Meral teyze beni kandırmış.2 kez terbiyesiz oluyorum. Ama bu sefer bana kızgınca değil kahkaha atarak bakıyor. Bende anlamıyorum ama gülüyorum. Haha ne kadar komik dimi sizde gülsenize.-Sen benim bildiğim saf , hanım hanımcık bir kız değilmişsin ben bu halini hiç sevmedim. Ama hayatımda da bu kadar gülmedim. diyor. Ah nereye gitsem milleti deliye çeviriyorum. Sst. Bu dediğimi duymasın.
-Ben aslında sandığınız kadar da cici biri değilim. Sadece saygımdan öyle duruyorum. Bir de şeyden
-Prensiplerinden diyor Meral teyze.
-Evet siz? diyorum şimdi neden bu kadar güldüğü anlaşılacak.
-Benimde prensiplerimden biriydi bu. Arkadaşlarının ailesi yanında cici kız ol. diyor bana göz kırparak. Ah kanki ya bunu baştan söylesene bende sıkıntıdan. sivilce çıkardım.
Neyse eve geliyorum ve koltuğuma uzanıyorum. Bu postacı yüzünden yemedigim laf kalmadı. Aynı okuldaymışız bide. Aman Allahım ya.. Bakalım neler olacak diye düşünüyorum ve odama çıkıp uyuyorum malum yarın büyük gün OKUL GÜNÜ.Gece rüyamda ne gördüm tahmin edebiliyorsunuz eminim. Tabi ki Meral teyzenin öfkeli bakışları ve kahkahaları. Kurtulamayacağım. Neyse kahvaltı hazırlayıp çıksam iyi olur.
Ooh simitimi de yedim. Kurtuldum açlıktan. Gerçekten açken sen sen değilsin. Mesela az önce çay hazırlarken
su dolduracağm ya damacananın pompasına basıyorum ve yalvarıyorum.
-Ne olur duuur!Akma artık nolur dur. diyorum gülmeyin ya!Bordo yıldızlı bol kazağımi giyip altına tayt giyiyorum. Siyah converslerim fena olmadı sanki. Havadan fırsat alıyorum yani. Yoksa bu kılıkta donarak tahtalı köye giderim.
Müzik açıp dinliyorum. Ve okulu görüyorum. Bu okul bittiğinde rahatlayacaksın diye motive ediyorum. Rahatlamayacagimi bildiğim halde.
Okula girmemle ayağıma birinin basması bir oluyor. İlk ayakkabılarına bakıyorum erkek olduğunu anlayınca. Oha Hayvan diyorum. Ve süze süze surata geldiğimde ağzımdan yine bir Oha çıkıyor. Haklıyım ama bu bizim Postacı Kerem.
-Bir sorun mu var? Iğgm ismin Zeliha mıydı?
-Hayır canım Postacım(!) adım Zeynep. Sorun var mıya gelirsek. Evet yeni converslerimi mahvettin.
-Iyi pekte bir şey yok. Eğilip eliyle kiri siliyor ve yamuk sırıtışı ile ilerliyor.
-Kas hayvanı diye bağırıyorum.
Arkasını dönüp bana söyle diyor.
-Kaslı olduğum konusunda haklısın bebeğim. ZONK? BEBEĞİM? Zuppe.Bir sürü kişi görüyorum. Tanışmaya çalışıyorum .Dilanla tanıştım gıcık ya yeminle mimarlık okuyor tabi bunlar birde. Ah ah
Bebegim^^ şokundan çıkmadan sınıfıma ilerliyorum Allahtan kayıtta hepsini söylediler. Sınıfa girdiğimde boş yeri fark ediyorum. Sınıflar çok büyük değil iyiki. Hayallerimdeki sınıf. Yani kişiler olarak değil de sıra dizimi olarak 7 li şekilde 3 sıra. Çok iyi.Yanimdakiler de Tuğçe var. Yeni tanıştım Melis,Barış,Can,Yağmur bir kişi eksik kim acaba. Ben lavaboya gidip geri geliyorum. Yanıma biri oturmuş. Tanışıyorlar. Tuğçe ise önceden tanıyormuş gibi. Gidip bende'Merhaba'.diyorum. Dönüp 'Merha..' ve susuyor. Kereeeem nerden çıktın ya.
-Zeynep? diyor.
-Evet o benim . diyorum ve yanına yerleşiyorum. Tuğçe de benim diğer yanımda. Onlar önümden sohbet ediyor. Sst. Dinlemiyorum tabi. Kulağım misafir oluyor. Kerem aslında zenginmiş ama canı bu işi yapmak istemiş. Bu Üniversiteyi de hep istiyormuş. Mimar olmak istiyor oda bizim gibii. Sevgilisi yokmuş. Hoşlandığı biri varmış. Iy kimi seviyo acaba. Sanane kimi seviyosa seviyor hem sevdiği kişi kadar şanssız bir kız olamaz. Evet.. KESINLIKLE. Bunların muhabbeti beni çok sarmıyor. Dönüp;
-Biraz çekil de diğerleriyle konuşayım. diyorum Kereme. Diğer yanına bakıyor ve Can Barış Yağmur Melisi görüyor.Bana dönüp
-Otur işte. Ne yapacaksın orada.diyor pişkolok.
-Sanane Barışla bir şey konuşacağım.diyorym gözlerimi döndürerek
-Ne konuşacaksın.diyor. Sanane Allahim ya.
-Özel. Tamam mı? . Çekil şimdi kas hayvanı.
-Peki Köylü.Köylü mü? Cacık!
-Köylü he? deyip ayağına basıyorum ve 'Ah!' diye anırıyor. Hayvan.
-Napıyorsun sen? Mahvettin ayağımı. diyor Aynı onun gibi yapıyorum. Eğilip elimle kiri silerek
kalkıyorum.Ve şunları söylüyorum yüzümde gülümseme ile;
-Ödeştik Kerem!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bak Postacı Geliyor..
RomantizmPostacım! Hoşgeldiin! İyi ki geldiin! Zeynep&Kerem hikayesi.