Unedited. Rush. Parang draft T.T
- - - - - - - - - - - - -
Ako Kaya?
Extras. Sa mga crime cases kumbaga, sila yung mga masasabi mong accesory to the crime. Sa mga pictures, sila yung mga matatawag mong napasabit or photo bummers. Sa mga love stories? Sila yung mga masasabi mong panira, chismoso't chismosa at minsan pati yung mga ginagamit na tulay.
Kelan kaya na ang mga gaya ko. . Sasaya? Pandagdag lang naman kami diba? Pero di naman ibig sabihin nun bawal ng sumaya.
"Anne!"
My thoughts were disrupted by a male voice that seemed to be coming from a distance.
Agad akong napalingon sa likod ko para makita siyang tumatakbo papalapit sakin. Pagkatigil niya sa harap ko,hinihingal pa siya. He was catching his breath and there were tiny beads of sweat falling from his forehead.
Inalis niya ang ilang buhok na tumatakip sa mukha niya and I swear, ang lakas ng pintig ng puso ko nung nginitian niya ako. Damn!
"Anne, punta tayo sa bahay niyo?" he was smiling from ear to ear when he said this. Me, still in state of shock from his display of 'inhumane handsomeness' had nothing to reply except.
"Huh?" while I gawked at him.
He let out a sexy chuckle, quickly grabbed ahold of my hand and dragged me with him, off to our house.
I stared at our intertwined hands then swallowed.
My heartbeat tripled.
Half running kami at sa dami ng tao, di maiiwasan ang posibilidad na baka may makabangga kami. Mababangga na sana ako ng tumatakbong tao when he suddenly pulled me to him and wrapped his protecting arms around me. Nanlaki ang mga mata ko because of our sudden body contact at nung marealize ko that our bodies were very close, I silently panicked because he might have heard my now erradicaly beating cardiac organ kaya bigla ko siyang naitulak.It must have been my adrenaline and overpowering fear kaya nakayanan ko siya despite the fact na ang laki-laki niyang tao kumpara sa akin.
Takot na takot ako na baka nalaman na naringi niya at nalaman na niya ang feelings ko sa kanya. Nawala lang yun nang nakita ko siyang tumawa.
"Grabe! Macho ka talaga. Tara na nga sa bahay niyo!"
Linagay niya ang kamay niya sa may balikat ko at tnitigan ko iyon ng naka-kunot noo (kahit gusto ko talaga) pero hindi niya man lang ako napansin. He was looking straight ahead with 'that' smile plastered on his face. Napaisip ako, "Why not enjoy little things while it lasts?". Napakibit balikat na lang ako at napangiti ng konti habang nakikisabay sa paglalakad niya.
"I'll get to see your sister again. Shit! I really damn love her."
Wrong
"Never indulge yourself with shortlived happiness, greater sadness comes after it."
And yeah. To finish my cut statement last time, To complete the cliché story is I was in love with him.
I, with my heart slightly torn into pieces, just walked home with him.
Nung pumasok ako ng bahay, yung music na pinapatugtog, heavy metal. Parang may yumayanig sa ulo ko. Pucha.
"Arianne Claudette Marasigan! Sinong nagpatugtog ng ganito sa bahay?! TANGINA ANG SAKIT SA TENGA!"
Agad kong narinig ang yapak ng mga paa niya, papunta sakin. Pero bago pa man iyon, may isang taong sumulpot sa harap ko.
